Bewijsmateriaal, arrestaties en escalerende juridische procedures.
De bewakingsbeelden waren schokkend: ze lieten duidelijk zien hoe mijn ouders en zus in de felle zon parkeerden, Emma achterlieten, de ramen dichtdraaiden en rustig gingen winkelen.
De politie nam getuigenverklaringen af. Artsen leverden medische dossiers aan. De vrouw die mijn dochter redde, bevestigde alles. De volgende dag werden mijn ouders en zus gearresteerd.
De aanklachten werden al snel verzwaard tot kindermishandeling, opzettelijke mishandeling van een kind en zware mishandeling. Er werd een gerechtelijk bevel uitgevaardigd: een permanent contactverbod.
Ondertussen startte de kinderbescherming een onderzoek. Ik vertelde mijn verhaal: een jeugd gekenmerkt door manipulatie, psychische mishandeling en voortdurende voorkeursbehandeling van mijn zus. Alles wat ik dertig jaar lang als vanzelfsprekend had beschouwd.
Ook andere elementen kwamen aan het licht: een soortgelijk incident dat zich enkele jaren eerder had voorgedaan met de dochter van mijn zus, medische dossiers uit mijn jeugd die wezen op vermoedens van misbruik, en verklaringen van voormalige familieleden die een terugkerend patroon van misbruik en controle beschreven.
Het Openbaar Ministerie voegde een aanklacht wegens poging tot moord toe. De zaak trok veel media-aandacht en leidde tot wijdverspreide publieke verontwaardiging.
Proces zonder beroep
De verdediging probeerde mij in diskrediet te brengen door mij af te schilderen als labiel en wraakzuchtig. De rechter verwierp deze tactiek. Een onafhankelijk psychologisch onderzoek concludeerde dat ik een bekwame en zorgzame moeder was en dat mijn beslissingen volkomen terecht waren.
De jury beraadde zich minder dan drie uur.
Uitspraak: Schuldig op alle punten.
Mijn moeder werd veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf en mijn vader tot zeven jaar voor het fysieke geweld dat hij mij had aangedaan. Beiden moesten de kosten voor medische en psychologische therapie betalen.
