Het is altijd hetzelfde verhaal. Je ging op een redelijk tijdstip naar bed, zonder een zware maaltijd, je telefoon op vliegtuigstand… en toch word je midden in de nacht wakker, met je ogen wijd open, zonder aanwijsbare reden. Het is weer 3 uur ‘s nachts. Wat als dit vreemde moment geen toeval was?
Het “Uur van de Wolf” : een legende die toch niet zo ver weg is?

In sommige culturen staat de tijd tussen 3.00 en 5.00 uur bekend onder de poëtische (en ietwat onheilspellende) naam « wolf hour « . Deze uitdrukking, gepopulariseerd door de Zweedse regisseur Ingmar Bergman, roept een tijd op waarin innerlijke angsten de overhand nemen, nachtmerries echter lijken… en we ons bijzonder kwetsbaar voelen.
Maar afgezien van de cinema en Scandinavische folklore resoneert dit fenomeen met een veel banalere, maar even intrigerende, werkelijkheid: die van de natuurlijke werking van ons lichaam tijdens de diepe slaap.