Een vrouw zit en houdt haar hoofd vast | Bron: Midjourney
Langzaam haalde ik adem. Toen stond ik op.
« Waar? » vroeg ik, mijn stem vreemd kalm.
« Wat? » vroeg Sophie terwijl ze haar ogen afveegde.
“Waar woon je, lieverd?” vroeg ik.
« Jij… jij wilt naar mijn huis komen? » vroeg ze, langzaam sprekend.
Een jonge vrouw zit aan een tafel | Bron: Midjourney
“Ja,” zei ik, terwijl ik mijn jas pakte.
Ryans gezicht werd somber.
« Ik ga met je mee, » zei hij.
« Ik ook, » zei Sophie. « Het spijt me zo. »
En dus vertrokken we.
Het was een surrealistische rit.
Sophie zat op de passagiersstoel en gaf me aanwijzingen terwijl we verder reden, haar handen constant bewegend in haar schoot. Ryan zat achterin, zijn knie wiebelde onrustig.
Mijn knokkels voelden wit aan op het stuur.
Toen we voor het huis aankwamen, had ik het gevoel dat ik in een ander leven was beland.
Het was een charmant huis. Een knus plekje met een wit hek en een warm verandalicht dat in de schemering scheen.
De buitenkant van een huis | Bron: Midjourney
Thomas had hier zijn hele leven opgebouwd.
Ik zette de motor af. Mijn ademhaling was traag en regelmatig, maar van binnen was ik een orkaan.
Sophie aarzelde.
« Weet je het zeker? »
Ik stapte uit de auto.
« Oh, absoluut, » zei ik.
Met elke stap richting de deur stabiliseerde mijn hartslag. Woede verdreef de schok, waardoor alleen een ijzige vastberadenheid overbleef. Ik drukte op de deurbel.
Voetstappen.
Toen ging de deur open.
Thomas stond daar, net uit de douche, met een handdoek om zijn nek. Hij glimlachte. Hij glimlachte echt.
Totdat hij besefte dat ik het was.
Alle kleur verdween uit zijn gezicht.
« Laura, » bracht hij uit.
Ik sloeg mijn armen over elkaar.
« Dus, wat voor soort zakenreis had je deze keer, Thomas? »
Hij klemde zijn kaken op elkaar.
Een geschokte man staat in een deuropening | Bron: Midjourney
“Ik… ik kan het uitleggen.”
« Perfect, » zei ik soepel, terwijl ik een stap naar binnen deed. « Ik hoopte al dat je dat zou zeggen. Want Ryan besloot me aan zijn vriendin voor te stellen. En toen we elkaar voor het eerst ontmoetten, noemde ze jou. Dus ik hoop dat je een verklaring paraat hebt. »
Sophie en Ryan stonden ongemakkelijk achter me. Sophie leek weer te gaan huilen. Ryan leek Thomas te gaan slaan.
En toen klonk er vanuit de gang een stem die riep.
« Thomas? Wie is er aan de deur? Is Soph daar? »
Er verscheen een vrouw – ergens in de veertig, aantrekkelijk, verward en zwanger.
Sophie verstijfde achter mij.
“Mam,” fluisterde ze.
Een zwangere vrouw staat in een gang | Bron: Midjourney
Zijn moeder keek van de ene naar de andere kant, haar verwarring veranderde in bezorgdheid.
Toen keek ze naar Thomas.
« Schat, wat is er aan de hand? Wie is daar? »
Thomas sloot zijn ogen, alsof hij het alleen wel kon.
Ik draaide mij naar de vrouw om en glimlachte.
