In veel culturen wordt d3ath niet gezien als een einde, maar als een overgang – een delicaat moment waarop de ziel zich van het lichaam scheidt. Hoewel verdriet ons vaak aanzet tot een laatste aanraking of kus, waarschuwen spirituele tradities wereldwijd hier in stilte voor. Het kussen van de d3ad, zo zeggen ze, is meer dan een liefdesdaad; het is een moment waarop twee werelden elkaar te dicht naderen.
De aanhoudende energie van vertrek
Volgens spirituele genezers behoort het lichaam na iemands dood niet langer volledig tot de levende wereld. Het bevat nog steeds sporen van energie, zoals emoties, herinneringen en spirituele vibraties, die zich aan het loslaten zijn. Deze overgang, zo zeggen ze, kan enkele uren tot enkele dagen duren, afhankelijk van iemands overtuigingen.
Het aanraken of kussen van de overledene tijdens deze periode zou de levenden blootstellen aan de energie van het heengaan – de koude stilte van een ziel die zich losmaakt van zijn lichaam. Sommige tradities beschrijven het als een ‘energetisch residu’, een zwaarte die kan blijven hangen bij degenen die te dichtbij komen, en die achteraf gevoelens van verdriet, uitputting of onverklaarbaar ongemak met zich meebrengt.
Culturele en spirituele waarschuwingen