Excuses… die geen excuses zijn
« Het spijt me dat je er zo over denkt. »
Dit is een klassieke giftige verontschuldiging. Het lijkt empathie te tonen, maar erkent het onrecht niet. Het is alsof je zegt: « Jouw probleem is hoe jij je voelt, niet hoe ik me gedraag . » Dit verschuift de focus van het onrecht naar de emotionele reactie van de ander, waardoor de afzender in feite van elke verantwoordelijkheid wordt vrijgesteld .
Het spel van de omkering van de situatie
« Waarom doe je me dit aan? »
De strategie is hier simpel: laat het slachtoffer op de dader lijken. Net als een goochelaar draait de toxische persoon de rollen om om confrontatie te vermijden. Deze zin impliceert dat de ander oneerlijk of wreed is, zelfs wanneer hij of zij oprechte pijn uitdrukt. Het doel? Een schuldgevoel opwekken , het gesprek een andere wending geven en elke vorm van vragen vermijden.
Het excuus van een drukke agenda: een emotionele barrière
« Ik heb het heel druk. Ik heb hier geen tijd voor. »
Nog een veelzeggend teken: chronische onbeschikbaarheid, gebruikt als excuus om conflicten of diepgaande discussies te vermijden. Dit weerspiegelt vaak een gebrek aan interesse in de behoeften van de ander. Net als een professional die zijn of haar verantwoordelijkheden ontloopt door te wijzen op werkoverbelasting , weerspiegelt deze zin emotionele onthechting vermomd als een logistieke beperking.
