De waarheid onthuld
. De kamer viel stil. Voor het eerst in dagen was er een sprankje hoop. Ondanks zijn aarzeling nam de jonge arts een uitstrijkje van de crème en bracht het monster snel naar het lab. Een paar uur later kwamen de resultaten binnen: sporen van thallium, genoeg om iedereen die het gebruikte langzaam te vergiftigen.
De artsen fluisterden verlegen: “Hoe hebben we dit kunnen missen?”
Angela zat zwijgend in een hoekje, met een dweil in haar hand. Ze wilde niet herkend worden. Ze kon het gewoon niet verdragen om de man te zien lijden toen ze de signalen herkende.
Victors zoon eiste onmiddellijke behandeling. Na Angela’s observatie begon het team met het toedienen van Pruisisch Blauw, het tegengif. Geleidelijk kalmeerde Victors ademhaling, kreeg zijn gezicht weer kleur en stopte zijn geleidelijke achteruitgang.
Een verborgen verraad.
Maar er rees een nieuwe vraag: hoe kwam het thallium in de room terecht? Onderzoekers ontdekten al snel dat het Burkes « gave » was. Hij had Victors plotselinge ziekte gepland, zodat hij de controle over het bedrijf kon krijgen.
Toen FBI-agenten Burke confronteerden, was het bewijs onweerlegbaar. Zijn zelfvertrouwen was geschokt en hij werd geboeid afgevoerd.
Het nieuws verspreidde zich snel: de huishoudster had gezien wat de beste artsen van het land hadden gemist. Sommigen bekritiseerden de artsen, anderen spraken met respect tegen Angela. Jarenlang was ze onopgemerkt gebleven en had ze vloeren schoongemaakt waar niemand om gaf. Nu had ze een van de machtigste mannen van Amerika gered.
Dankbaarheid en tweede kansen
. Laat die avond kwam Victor bij haar kijken. Angela kwam nerveus binnen, in de verwachting ontslagen te worden. In plaats daarvan stak hij een trillende hand uit. « Je hebt me gered… Hoe wist je dat? »
Angela sprak zachtjes over haar onafgemaakte scheikundestudie en de dromen die ze moest opgeven. Ze dacht dat hij zou lachen. Maar Victors blik verzachtte. Voor het eerst in jaren werd hij niet gezien als miljardair, maar als man. En voor het eerst zag hij haar niet als schoonmaakster, maar als de vrouw die hem zijn leven had teruggegeven.
