Mijn naam is Dindo, 34 jaar oud en ik werk als salesmanager. Mijn vrouw – Hanna – was ooit een oogverblindend mooie vrouw: gracieus, subtiel en met een kalmte die elke chaos kon verzachten.
We waren al meer dan drie jaar getrouwd. Het leven was niet slecht. Stabiel.
Maar vier maanden geleden veranderde alles toen Hanna door een auto-ongeluk aan één kant van haar lichaam verlamd raakte. Sindsdien moest ze het bed houden en had ze bij elke beweging hulp nodig.
Ik probeerde voor haar te zorgen – echt waar. Maar ik ben een man. En maanden zonder intimiteit maakten me langzaam gek. Hanna lag daar maar, me aanstarend met die vermoeide, stille ogen. En ze zei nooit iets.
Ik begon het koud te krijgen.
En toen kwam Trish, mijn collega – sexy, flirterig en gevaarlijk veelbelovend. De berichtjes begonnen onschuldig. Toen de handgebaartjes. Toen kwam een zakenreis naar Tagaytay. En ik gaf toe.
Ik liet Hanna thuis – tien dagen lang. Geen telefoontjes. Geen berichtjes. Niets dan gestolen nachten, verhitte momenten, en Trish’ goedkope parfum dat in mijn hoofd brandde.
