Mijn ouders waren bezig met de laatste klusjes, mijn broer Jake en zijn vriendin regelden de bloemen en ja, Mark was er ook – hij negeerde de traditie om de bruid te zien.
Alleen ter illustratie.
En dan was er nog mijn tweelingzus, Stacey.
We zijn twee-eiig en eerlijk gezegd, we konden niet meer van elkaar verschillen. Haar donkere gelaatstrekken en hoekige gezicht contrasteerden met mijn blonde zachtheid.
Ze liet me nooit vergeten dat ze tien minuten ouder was en grapte vaak: « Ik zou als eerste moeten trouwen. »
Maar die avond leek ze me te steunen. Ze hielp me zelfs de jurk voorzichtig in de woonkamer op te hangen.
« Je zult er morgen fantastisch uitzien, » zei ze, terwijl ze de stof gladstreek. « Mark heeft geluk dat hij jou heeft. »
« Bedankt, Stace, » zei ik, terwijl ik haar omhelsde. « Ik hou van je. »
Alleen ter illustratie.
“Ik hou ook van jou, kleine zusje.”
