Ken je dat gevoel wanneer alles eindelijk op zijn plek valt? Dat was ik de week voor mijn bruiloft.
Ik ben Emily. Op mijn 27e bereidde ik me voor om met Mark te trouwen, de liefde van mijn leven. Na een chaotisch decennium waarin ik mezelf had leren kennen, was ik klaar voor deze frisse start. Ik had het afgelopen jaar elk detail – grafieken, budgetten, tijdlijnen – minutieus in spreadsheets gepland.
Mijn vrienden grapten dat ik beter georganiseerd was dan een professionele weddingplanner. Maar ik streefde niet naar goed – ik wilde perfectie.
Het vinden van de jurk was het moeilijkste. Ik had talloze boetieks in drie staten bezocht.
Te opzichtig, te saai, te duur, te slecht passend – niets voelde goed. Net toen ik de hoop begon te verliezen, stapte ik een klein boetiekje in het centrum binnen.
Alleen ter illustratie.
En daar was het. Het was geen glamour of een A-merk. Maar toen ik het aantrok, wist ik het meteen. Het was alsof ik een stukje van mezelf binnenstapte.
Mijn moeder kreeg tranen in haar ogen toen ze mij erin zag.
« Dat is hem, » fluisterde ze. « Je ziet er prachtig uit, lieverd. »
De avond voor de bruiloft gonsde het van activiteit in ons huis.
