Mijn stiefmoeder verachtte me vanaf het moment dat we elkaar ontmoetten en heeft jarenlang geprobeerd mijn leven te ruïneren. Maar toen ze op haar sterfbed lag, gaf ze me een motelsleutel en een briefje met de simpele tekst: « Het spijt me. » Ik had geen idee wat ik achter die deur zou aantreffen – of hoe het alles zou veranderen.
Weet je hoe het voelt om niet welkom te zijn in je eigen familie? Ik weet het. Ik weet het maar al te goed. Ten eerste kreeg mijn vader de volledige voogdij en verbood hij mijn moeder om mij te zien.
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexels
En zelfs toen ik achttien was, probeerde mijn moeder niet eens contact met me op te nemen. Op haar begrafenis zag ik haar voor het eerst als volwassene.
Mijn vader had me nooit nodig. Hij nam me alleen maar in huis om mijn moeder pijn te doen. En zodra ik achttien werd, begroette hij me en zei dat ik niet meer naar huis hoefde. Mijn hele leven heb ik me alleen gevoeld. Totdat ik Rob, mijn man, ontmoette.
Rob werd mijn beste vriend, mijn partner en mijn geliefde. De persoon die me bewees dat er niets mis met me was. Dat ik liefde verdiende. We ontmoetten elkaar op mijn allereerste studentenfeestje en zijn sindsdien niet meer uit elkaar geweest.
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexels
Rob was de enige steun die ik ooit had gehad, en ik probeerde hetzelfde voor hem te zijn. Maar niets in het leven is perfect, toch? Er zit altijd een addertje onder het gras. En dat addertje onder het gras was Robs moeder, Carla.
Deze vrouw haatte me vanaf het moment dat we elkaar voor het eerst ontmoetten. En hoewel er jaren waren verstreken, wist ik nog steeds niet waarom.
Hoe vaak ik Carla ook vroeg wat er mis was, hoe vaak ik ook probeerde het te repareren of een compromis te sluiten, ze deed er alles aan om mijn leven zuur te maken.
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexels
Ze wilde altijd dat Rob me in een kwaad daglicht stelde. Ze maakte altijd ruzie en liet ons nooit in vrede leven. Ik smeekte Rob om de banden met haar te verbreken, maar hij zei dat dat niet mogelijk was. Ze maakte tenslotte deel uit van de familie.
Op een avond kwam Rob met een gebroken hart thuis. Hij liet zich stilletjes op de bank vallen.
« Gaat alles goed? » vroeg ik hem.
« Nee, » fluisterde Rob. « Mama is erg ziek, » fluisterde hij.
