Maar die avond had Laura haar besluit al genomen.

Een uur later kwam ze terug. Zwijgend.

Ze ruimde de tafel af, maakte de vloer schoon en ging in een hoekje zitten met een boek.
Ze leek berustend.

Maar van binnen was alles veranderd.

De volgende ochtend scheen het gouden licht van Sevilla door de gordijnen.

Carmen stond zoals altijd vroeg op en ging naar de keuken.

Maar er klopte iets niet.

De kasten stonden open. De planken waren leeg.