Sinds de aankondiging van mijn zwangerschap hebben Daniel en ik gedebatteerd over de naam van onze baby. Na maandenlang wikken en wegen waren Ezra voor de jongens en Quinn voor de meisjes onze uiteindelijke keuzes.
Patricia deelde ze met haar bridgegroep voordat je ‘overshare’ kon zeggen.
Er is niets leuker dan in de supermarkt een vriendin van je schoonmoeder tegenkomen en een negatieve preek krijgen over je ‘vreemde’ babynamen.
Patricia lachte toen ik haar uitdaagde.
Het spijt me. Ze zei: « Ik was vergeten dat je dit geheim wilde houden en dat iedereen het je vroeg! » « Let maar niet op Margaret. Ze bedoelde het goed. Je hebt een paar rare namen gekozen. »
Ik was erg voorzichtig toen we besloten om een geslachtsonthullingsfeestje te geven.
Op een nacht lag ik zuchtend in mijn bed, terwijl ik me zorgen maakte over alles wat er mis kon gaan.
« Het zou makkelijker zijn om hem niet uit te nodigen, » zei ik tegen Daniel.
