Maar er was geen reden om daarheen terug te keren. Nicolaas verdiende genoeg om hun grote huis, de bedienden en Sveta zelf te onderhouden, en het kostte hem geen enkele moeite. Deze materiële welvaart kon echter de leegte die ze thuis voelde niet opvullen, omdat ze geen mogelijkheid had om zichzelf te ontplooien in het werk waar ze van hield.
Haar landhuis was haar eigen gouden kooi geworden. Svetlana reed door de straat toen haar blik per ongeluk viel op een enorme, felgekleurde filmposter. Ze besloot dat een bioscoopbezoek haar zou helpen ontsnappen aan haar sombere gedachten.
In de bioscoop koos ze een film die ze interessant vond. Tot haar grote teleurstelling bleek de plot echter saai en onopvallend. Ze keek de film niet uit en besloot gewoon weg te gaan.
Toen ze de bioscoop verliet, keek ze op haar horloge en realiseerde zich dat ze iets te laat was en meteen naar huis moest. Haar man, Kolya, was waarschijnlijk thuis van zijn werk en haar moeder zat waarschijnlijk thuis te wachten en maakte zich zorgen. Svetlana was bang dat ze zich moest verantwoorden.
Waarom was ze zo laat? Om een plausibele verklaring voor haar afwezigheid te vinden, ging ze langs bij haar favoriete bakker. Daar kocht ze verse koekjes, zoals ze altijd voor speciale gelegenheden kocht. Svetlana hoopte dat deze koekjes niet alleen haar familie zouden plezieren, maar haar ook zouden helpen onnodige vragen over haar vertraging te vermijden.
Toen de vrouw eindelijk stilletjes naar haar huis aan de rand van de stad reed, voelde ze zich al moe na een lange dag. Maar toen ze dichterbij kwam, sloeg haar stemming om. Ze ontdekte dat er niemand thuis op haar wachtte.
De lichten waren uit, wat heel ongebruikelijk was in deze tijd van het jaar. Gespannen deed Svetlana de deur open en ging stilletjes naar binnen. Er brandde nog een zwak licht in de woonkamer op de begane grond, maar dat alarmeerde Svetlana meteen.
Ze vreesde dat er vreemden in huis waren. Zouden het dieven kunnen zijn? Ze sloop voorzichtig naar de woonkamerdeur en probeerde geen onnodig lawaai te maken. Toen hoorde ze plotseling een gedempt vrouwengelach en een mannelijk gefluister. Sveta herkende de toon van haar man en verstijfde van verbazing.
Wat deed hij daar? En tegen wie koerde hij? Nadat ze haar besluit had genomen, liep de vrouw stilletjes naar de woonkamerdeur en opende die langzaam. Wat ze daar zag, schokte haar tot in haar diepste wezen. Haar geliefde moeder en echtgenoot, Kolya, zaten in comfortabele fauteuils, heel dicht op elkaar, grapjes makend over allerlei intieme onderwerpen…
