Svetlana had moeite om zwanger te worden. Deze gedachte kwelde haar constant, en ze bad dagelijks dat haar familie ooit een kind zou krijgen dat ze met liefde en zorg konden delen. Svetlana leek altijd vol kracht en energie en klaagde nooit over haar gezondheid.
Artsen uitten herhaaldelijk hun zorgen over haar toestand en maakten melding van onverklaarbare lichamelijke klachten, maar ze besteedde er weinig aandacht aan. Ook haar man drong niet aan op verder onderzoek en vertrouwde op de intuïtie van zijn vrouw. Na verloop van tijd werd de kinderwens echter steeds dringender voor haar en Mikołaj.
Na lang wikken en wegen kozen ze voor reproductieve geneeskunde en maakten ze een afspraak bij een gerenommeerde reproductiekliniek. Daar onderging Svetlana opnieuw een grondig onderzoek, onderging alle nodige tests en biopsieën, en kreeg ze de belofte dat er zo snel mogelijk een geschikte draagmoeder zou worden gevonden. Ondanks de vele aangeboden opties kon geen enkele het vertrouwen of de tevredenheid van het paar wekken.
Uiteindelijk besloten Svetlana en Nikolai, volledig teleurgesteld en ontevreden, het idee op te geven. De kwestie van draagmoederschap werd eindelijk opgelost. Vandaag keek Svetlana niet alleen uit naar bloemen en felicitaties van haar man, maar ook naar een bezoek van haar moeder.
Het was altijd zo fijn om haar te zien, vooral op zo’n bijzondere dag. Hoewel ze 50 was, zag mama er opvallend jong en fris uit. Niemand had kunnen raden dat ze al 40 was.
Ze zorgde altijd goed voor zichzelf, volgde de mode en besteedde aandacht aan haar gezondheid, waardoor ze er zo mooi uit kon blijven zien. Haar dochter bewonderde haar moeder altijd en was haar oneindig dankbaar dat ze haar vrouwelijkheid en schoonheid aan haar dochter had doorgegeven.
Dit was duidelijk te zien in Svetlana’s bewegingen, in haar beschaafde houding en manier van spreken. Ze kreeg vaak bewonderende blikken van de mensen om haar heen en wist dat ze dit aan haar geliefde moeder verschuldigd was. Toen sloeg het middaguur aan en besloot Svetlana, die zich al een beetje eenzaam en vergeten voelde, haar man te bellen.
Ze wenste wanhopig dat hij snel thuis zou komen, zodat ze wat tijd samen konden doorbrengen. Maar toen ze hem probeerde te bellen, stond zijn telefoon uit. Dat was nog nooit eerder gebeurd.
Volledig verward en angstig besloot ze zijn kantoor te bellen. Maar zijn secretaresse vertelde haar dat hij in een zakelijke vergadering zat en niet gestoord kon worden vóór zes uur. Een gevoel van teleurstelling en angst overweldigde Svetlana letterlijk.
Haar man had haar immers niet eens gewaarschuwd dat hij die dag te laat op zijn werk zou komen. Toch besloot ze positief te blijven en haar humeur niet te laten bederven door de kerstsfeer. Ze dacht dat ze de dag productief kon doorbrengen door een verscheidenheid aan interessante activiteiten te vinden die haar vreugde en plezier zouden brengen.
Elk moment van het leven is immers kostbaar, en het zou dom zijn om het te verspillen aan loze zorgen en verwachtingen. Bovendien zou alles vanavond opgelost moeten zijn. Hoewel er een lichte nasmaak achterbleef, die Svetlana een beetje kwelde…
De vrouw reed de snelweg op. Haar ogen vulden zich al met tranen die ze nauwelijks kon bedwingen. Het was allemaal zo pijnlijk. Ze reed richting het stadscentrum, teleurstelling en wrok bouwden zich langzaam op in haar hart.
Nikolai had haar al die jaren aan huis gekluisterd, wat ze oneerlijk en beperkend vond. Elk voorwerp en elk moment dat haar voorheen banaal en onbeduidend leek, kreeg een nieuwe, moeilijke betekenis. Naarmate ze een gewone huisvrouw werd, betrapte Svetlana zichzelf er soms op dat ze terugdacht aan het werk waar ze ooit zo van had gehouden.
Maar een terugkeer was onnodig. Nicolaas verdiende genoeg om het grote huis, de bedienden en Sveta zelf te onderhouden, en het kostte hem geen moeite. Maar deze materiële welvaart kon de leegte die ze thuis voelde niet opvullen, omdat ze geen gelegenheid had om zich te ontplooien in haar geliefde werk.
Haar landhuis was haar eigen gouden kooi geworden. Svetlana reed over de weg toen ze toevallig een enorme, felgekleurde filmposter zag. Ze besloot dat een bioscoopbezoek haar zou helpen ontsnappen aan haar sombere gedachten.
In de bioscoop koos ze een film die ze interessant vond. Maar tot haar grote teleurstelling was de plot saai en saai. Ze keek de film niet uit en besloot gewoon weg te gaan.
Toen ze de bioscoop verliet, keek ze op haar horloge en besefte dat ze iets te laat was en meteen naar huis moest. Haar man, Kolya, was waarschijnlijk terug van zijn werk en haar moeder zat waarschijnlijk thuis te wachten en maakte zich zorgen. Svetlana was bang om zich te moeten verantwoorden.
Waarom was ze zo laat? Om een plausibele verklaring voor haar te laat komen te vinden, ging ze naar haar favoriete bakker. Daar kocht ze verse koekjes, die ze altijd voor speciale gelegenheden kocht. Svetlana hoopte dat deze koekjes niet alleen haar familie zouden plezieren, maar haar ook zouden helpen onnodige vragen over haar te laat komen te vermijden.
Toen de vrouw eindelijk stilletjes naar haar huis aan de rand van de stad reed, was ze al moe van een lange dag. Maar toen ze dichterbij kwam, sloeg haar stemming om. Ze besefte dat er thuis niemand op haar wachtte.
Het licht was uit, wat zeer ongebruikelijk was voor deze tijd van het jaar. Angstig deed Svetlana de deur open en ging stilletjes naar binnen. Er brandde nog een zwak licht in de woonkamer op de begane grond, maar dat alarmeerde Svetlana meteen.
Ze vreesde dat er vreemden in huis waren. Waren het dieven? Ze sloop voorzichtig naar de woonkamerdeur en probeerde geen onnodig lawaai te maken, toen ze plotseling een gesmoorde vrouwenlach en een mannengefluister hoorde. Toen ze de toon van haar man herkende, verstijfde Sveta van verbazing.
Wat deed hij daar? En tegen wie koerde hij? Nadat ze haar besluit had genomen, liep de vrouw stilletjes naar de woonkamerdeur en opende die langzaam. Wat ze daar zag, schokte haar diep. Haar geliefde moeder en haar man Kolya zaten in comfortabele fauteuils, heel dicht bij elkaar, grapjes te maken over allerlei intieme onderwerpen…
