Hij gebruikte altijd dezelfde blauwe keramische mok, deed er altijd precies één theelepel honing in en wachtte altijd in de buurt tot ik hem leegdronk. « Lange dag op kantoor? » vroeg hij, terwijl hij zich in de stoel tegenover me nestelde. Zijn bruine ogen keken bezorgd en zorgzaam, dezelfde ogen die me op onze trouwdag met liefde hadden aangekeken.
« Ja, het Morrison-account bezorgt ons problemen, » antwoordde ik, terwijl ik mijn handen om de warme mok sloeg. De thee rook normaal, bloemig en rustgevend, net als altijd. Maar de laatste tijd merkte ik die bittere ondertoon op, alsof iemand er een medicijn doorheen had gemengd. « Je moet het opdrinken en wat rust nemen, » zei David, en ik hoorde iets in zijn stem.
« Was het gretigheid? » « Je hebt de laatste tijd te hard gewerkt. » Ik bracht de mok naar mijn lippen, maar in plaats van te drinken, deed ik alsof ik een slokje nam. David keek me aandachtig aan, en toen ik niet echt slikte, zag ik een lichte frons op zijn gezicht verschijnen. « Is er iets mis met de thee? » vroeg hij. « Nee, hij is prima. Alleen heet. » Ik loog en nam nog een nep-slok.
Deze keer liet ik een klein beetje mijn tong raken, en daar was het. Die bittere, chemische smaak die absoluut niet thuishoorde in kamillethee. Mijn handen begonnen licht te trillen. Na weken van argwaan had ik eindelijk het bewijs dat er iets grondig mis was. « Ik ga even naar het toilet, » zei David, terwijl hij opstond. « Eet je thee maar op terwijl ik weg ben. » « Oké.
Zodra hij de keuken uit was, rende ik naar de gootsteen en goot de hele beker leeg. Daarna vulde ik hem snel bij met gewoon water en een klein beetje honing, zodat het leek alsof ik gedronken had. Mijn hart bonsde toen ik Davids voetstappen door de gang hoorde komen.
Klaar, zei ik, terwijl ik hem de lege mok liet zien toen hij terugkwam. Braaf meisje, zei hij, en er zat iets in de manier waarop hij het zei, dat me kippenvel bezorgde. Je moet snel naar bed. Je ziet er moe uit. Hij had gelijk. Ik zag er inderdaad moe uit. Maar vanavond zou ik me niet bewusteloos laten slaan door de drug die hij me had gegeven. Vanavond zou ik erachter komen wat mijn man echt aan het doen was terwijl ik sliep.
Ik volgde onze gebruikelijke bedtijdroutine: ik poetste mijn tanden en trok mijn pyjama aan, terwijl David beneden tv keek. Toen ik in bed kroop, zorgde ik ervoor dat de slaapkamerdeur op een kier stond, zodat ik hem door het huis kon horen bewegen. Rond half elf hoorde ik David de televisie uitzetten en naar boven lopen.
