Tyler stond op. « En ik dan, Clare? Je vertelde me dat je met een collega naar een seminar ging. Je stuurde me zelfs een berichtje ‘welterusten, ik mis je’ voordat je je telefoon uitzette. Heb ik dat ook gedroomd? »
Clare stortte in, met haar gezicht in haar handen. « Tyler, alsjeblieft niet… »
« Niet wat? » zijn stem werd scherp. « Niet naar je kijken? Niet toekijken hoe mijn vrouw me bedriegt in een huis dat ik met mijn eigen handen heb ontworpen? »
Ik stond op en legde een grote envelop op tafel. « Ik ben niet met lege handen gekomen. Ik heb de afgelopen achtenveertig uur besteed aan het verzamelen van alles. Belgeschiedenis, berichten, foto’s van de bedrijfsbruiloft waar jullie beiden aanwezig waren. Die ene die Mason me verkocht als een ‘mannenavondje’. »
Clare werd razend. Mason pakte de envelop, bladerde er een paar pagina’s doorheen en gooide hem toen weg, zijn ogen bloeddoorlopen. « Heb je me bespioneerd? »
« Ik controleerde de waarheid, » zei ik kalm. « Aangezien jij zo voorzichtig was, had ik dat beter moeten doen. »
Clare liet zich in een stoel zakken, de tranen stroomden over haar wangen. Tyler draaide zich naar het raam. « Sinds wanneer? » vroeg hij zachtjes.
“Zeven maanden,” fluisterde ze.
Een knoop in mijn borstkas trok samen. Mason deed een stap naar me toe. « Harper, ik had het mis. Maar dat betekent niet dat ik niet meer van je hou. »
Ik deinsde achteruit. « Als de liefde waar je het over hebt inhoudt dat je een andere vrouw naar de plek brengt waar ik ons kind verloren heb, dan mag je die houden. »
De stilte viel weer. We gingen een paar minuten naar buiten om wat frisse lucht te happen en keerden toen terug naar de woonkamer. Ik schoof een stoel tegenover Mason. Tyler ging naast me zitten en staarde naar Clare. Ik legde een tweede dossier op tafel.
« Mason, » zei ik, « heb je Clare ooit uitgelegd waarom we al zes jaar aparte rekeningen hebben? » Hij verstijfde. « Ik zal het haar vertellen. Clare, Mason heeft meer dan $ 42.000 aan gokschulden opgebouwd. Zijn ouders hebben alles afbetaald. Ik betaal de hypotheek op die hut, terwijl jij loog over klantgesprekken in Tacoma. »
Clare draaide zich verbijsterd naar Mason om. « Dat heb je me nooit verteld. »
