« Hoe durf je, Scott? Hoe kunnen we ons leven samen beginnen met geheimen en leugens? » vroeg ik, overstuur. Toen haalde ik diep adem. « Scott, wat is het plan? Ga je… wacht, adopteren we Ella? »
« Ik heb er nog niet over nagedacht, Everly. Ik moet nu gewoon voor haar zorgen, » antwoordde hij, en stelde voor om het gesprek uit te stellen. Ik stemde toe, te moe om er verder over te praten, maar viel in slaap met een vreselijk gevoel in mijn maag.
***
De volgende dag keerden Ella en ik terug naar Scotts uitgestrekte landgoed en begonnen we ons leven met haar alsof er de avond ervoor al iets besloten was. Ik voelde me hulpeloos en onzeker over wat ik moest doen.
Terwijl ik Ella op een avond in mijn armen hield, zocht ik naar antwoorden over Scotts verleden en zijn halfzus Maya. « Scott, als jij en je familie de banden met je halfzus hebben verbroken, waarom sta je er dan op haar kind op te voeden? » vroeg ik.
Het maakte mij boos dat Scott niet wilde antwoorden.
« Maar ze is toch Ella’s moeder? Wat weet je nog meer over haar? » drong ik aan, steeds bozer wordend.
« Everly, dit gaat niet meer om Maya. Dit gaat om Ella. Zij heeft hier niets mee te maken. En zij heeft met niemand anders dan ons te maken, » zei Scott uiteindelijk.
Ik vroeg naar Ella’s vader, maar hij weigerde te praten.
Een paar weken later bracht mijn nieuwsgierigheid me naar Scotts kantoor, terwijl hij aan het werk was. Op zijn bureau vond ik een foto die alles wat hij me verteld had tegensprak. Het was een foto van Scott, ogenschijnlijk gelukkig en close met een zwangere vrouw, vermoedelijk Maya.
Toen Scott later die avond thuiskwam, verdween zijn glimlach toen hij de strenge uitdrukking op mijn gezicht zag. « Everly, wat is er gebeurd? » vroeg hij met een bezorgde stem.
Ik hield de foto omhoog, mijn stem kalm maar koud. « Leg me dit eens uit, Scott. Deze keer wil ik de waarheid. Je zei dat je het contact met je zus kwijt was. Maar deze foto zegt iets anders. »
Scotts poging om te reageren, maakte mijn frustratie alleen maar groter.
