Bij ons thuis begon elke ochtend met een klacht en eindigde elke avond met een tirade. Hij had de gave om me het gevoel te geven dat ik een mislukkeling was, zelfs als ik mijn best deed om het goed te maken.
Een ellendige vrouw | Bron: Pexels
Zijn favoriete belediging kwam naar boven wanneer de was niet was opgevouwen of het avondeten niet warm genoeg was.
« Andere vrouwen werken en voeden kinderen op. En jij? Je kunt mijn gelukshemd niet eens schoonhouden, » klaagde hij, en ik probeerde aan zijn behoeften te voldoen.
Dat overhemd. Ik zal dat verdomde witte overhemd met die marineblauwe rand nooit vergeten. Hij noemde het zijn ‘geluksoverhemd’, alsof het een heilig relikwie was. Ik had het al een keer of tien gewassen, maar als het niet precies hing zoals hij verwachtte, was ik ineens waardeloos.
Een wit overhemd | Bron: Freepik
Het was een dinsdagochtend waarop alles veranderde.
