De vriend die verdween met $ 8.000
Hannah en ik waren beste vriendinnen sinds onze studententijd aan de Universiteit van Californië in Los Angeles.
We kwamen allebei uit een klein stadje in Oregon, ver van huis. We deelden een kleine, vochtige slaapzaal waar we vier lange jaren leefden van instantnoedels en goedkope koffie.
Na onze afstuderen gingen onze wegen uiteen. Ik ging aan de slag als accountant in San Francisco en Hannah nam een baan als verkoper in een kleine winkel in Portland. Toch bleven we contact houden – appen, bellen en verhalen over het leven delen.
Totdat ze op een avond een berichtje stuurde waar ik de rillingen van kreeg.
« Amy, ik moet wat geld lenen, » schreef ze. « Mijn vader is niet goed, en het dak thuis is net ingestort na de storm. Ik moet het voor mijn moeder repareren. Ik zweer het, ik betaal je binnen een jaar terug. »
Ik aarzelde. Het was alles wat ik had gespaard. Maar uiteindelijk stuurde ik haar het volledige bedrag – meer dan $ 8.000 – en leende zelfs nog wat extra van vrienden om het compleet te maken.
Hannah huilde aan de telefoon en noemde mij ‘de beste vriendin die ze ooit heeft gehad’.
En toen was ze weg.
Geen berichten. Geen telefoontjes. Haar Facebook en Instagram verdwenen van de ene op de andere dag.
Ik probeerde haar te vinden, maar het lukte me niet.
Het voelde zowel pijnlijk als vernederend. Ik wilde het melden, maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen. Ik bleef tegen mezelf zeggen: « Ze is mijn vriendin… er moet een reden voor zijn. »
Dus bleef ik stil.
De trouwdag
