Ik repareerde hekken die bijna waren ingestort, bewerkte de grond en plantte met mijn eigen handen gewassen. Dieren zijn mijn vaste metgezellen geworden; Het waren mijn ochtenden, mijn middagen, mijn nachten. Ze vroegen mij om voor hen te zorgen en in ruil daarvoor gaven ze mij een reden om te bestaan.
Mijn grootmoeder liet mij niets na als erfenis totdat ik haar geheime plan ontdekte – Verhaal van de dag
Meneer Harris, Jack, was er altijd, gaf gereedschap, advies en soms gewoon een vriendelijk woord.
Alleen ter illustratie | Bron: Midjourney
“Dat hek weer, hè?” zei hij met een glimlach, terwijl hij zijn mouwen opstroopte om mij te helpen.
Hij leerde me meer dan ik uit welk boek dan ook had kunnen leren: hoe ik het landschap moest interpreteren, hoe ik naar dieren moest luisteren en hoe ik kon ruiken of er een storm op komst was.
Op een avond, na een lange werkdag, zaten we op het terras. De lucht was gevuld met de geur van vers gemaaid gras.
« Je hebt het goed gedaan, Diana, » zei Jack terwijl hij uitkeek over de velden. “Je grootmoeder zou trots zijn.
Ik knikte en staarde naar de horizon.
Alleen ter illustratie | Bron: Midjourney
“Ik begrijp het eindelijk. Waarom ze deed wat ze deed.”
« Ze wist dat deze plek iemand nodig had die er net zoveel van zou houden als zij, » antwoordde Jack. “En die persoon ben jij altijd geweest.”
De boerderij is mijn wereld geworden. Zij vulde de leegte op die mijn baan en het stadsleven hadden achtergelaten.
***
Eindelijk was de dag aangebroken waarop het tweede deel van het testament gelezen zou worden. Ik liep het kantoor van de advocaat binnen, zenuwachtig en met bezwete handpalmen.
