Als geduld grenzen kent (en humor de overhand neemt)
Naarmate de dagen verstrijken, zetten de strijkers hun ochtendballet voort. Laurence probeert diplomatie. Ze belt aan bij Julie en legt beleefd uit dat haar onthullende ondergoed Hugo’s onschuld verstoort. Maar Julie Martin, met een uitdagende glimlach op haar lippen, ziet het probleem niet. “Het is maar wasgoed!” Leer hem over het echte leven! « antwoordt ze neerbuigend, voordat ze hem voorstelt zijn prioriteiten te heroverwegen .
De wraak van de reuzenflamingo
Om hem terug te pakken, pakt Laurence haar naaimachine erbij en laat ze haar fantasie de vrije loop. Resultaat ? XXL-onderbroek in felroze stof met flamingomotief, zo groot dat hij als kermisdecoratie gebruikt zou kunnen worden .
En daar hangt het dan: dit meesterwerk, in groot formaat, vlak voor Julie’s raam.
De reactie liet niet lang op zich wachten. Julie komt terug van het winkelen en ontdekt dit textielmonument. Ze ontploft. “Is dat een parachute?” Een tent? « schreeuwt ze. Laurence, lachend, veinst onschuld: « Ik mag je wel. Ik hang mijn was op. »
