Maria had het gevoel dat haar hart op het punt stond uit haar borst te springen. Het geld dat ze maandenlang had verzameld, dollar Voor dollar, lag verspreid op de koude keukenvloer. Alexander ‘ s zware voetstappen donderden als hamerslagen. Kleine Andrey stond op de drempel, zijn ogen wijd open, met tranen die over zijn oogleden stroomden.
“Hou je mond!”Mijn vader brulde. “Ga naar je kamer!”
Maar de jongen bewoog niet. Maria wikkelde haar armen om haar eigen lichaam, alsof ze zichzelf tegen dit alles wilde beschermen.
Alexander, Ik ben geen dief. Ik bedoelde geen kwaad. Ik wilde gewoon dat deze pijn stopte. Je weet niet hoe het is als je geen hap brood kunt nemen omdat je het gevoel hebt dat je hele mond in brand staat!
“Dat is onzin! “Stop ermee!”brulde hij. “Je denkt aan tanden, niet aan familie!”
“Maar ik ben familie! Maria schreeuwde, voor het eerst in haar leven haar stem verheffend.
Er was zo ‘ n dichte stilte dat ze stikte. Alexander keek haar verbaasd aan, alsof hij niet kon geloven dat deze stille en zachte vrouw hem durfde te antwoorden.
