haar hart bonsde in haar borstkas terwijl ze zijn antwoord verwachtte. Het schemerige ochtendlicht wierp zachte schaduwen door de kamer en voegde een mysterieuze sfeer toe aan het zich ontvouwende tafereel. Haar oudste zoon keek naar haar op, zijn ogen wijd open en oprecht, vervuld van een diep begrip dat zijn leeftijd te boven leek te gaan.

Met een verlegen maar serieuze stem fluisterde hij: « Ik moet hem beschermen, mam. De schaduwman komt ‘s nachts. »

Het bloed stolde in de aderen van de moeder. Haar gedachten raasden door haar hoofd en ze probeerde zijn woorden te begrijpen. Ze had nog nooit iets ongewoons in huis gezien of gehoord. Ze woonden in een rustige buurt, omringd door bekende gezichten, zonder enige aanwijzing voor gevaar. Toch sprak haar zoon, vastberaden in zijn geloof, over een ‘schaduwman’ die ‘s nachts langskwam.

Ze knielde neer ter hoogte van haar zoon en sloeg een arm om zijn schouders. « Wat bedoel je, lieverd? Vertel me over de schaduwman. »