Op het eerste gezicht waren we het perfecte stel. Dertig jaar getrouwd. Drie prachtige kinderen, allemaal volwassen. Een huis vol herinneringen. Buren zagen ons als stabiel en solide, het soort stel waar anderen naar streefden. En toch vroeg ik op de dag van ons 30-jarig jubileum om een scheiding.
Mijn man, Zack, was in shock.
» Ga je van me scheiden? » vroeg hij met een holle stem, alsof de lucht uit zijn keel was geblazen.
« Ja, » zei ik kalm en vastberaden. « Ik ga van je scheiden. »
» Maar waarom? » smeekte hij. Zijn ogen vulden zich met tranen, iets wat ik al jaren niet meer had gezien. « Ik hou van je, Kelly. Ik heb altijd van je gehouden. Ik heb je nooit bedrogen. Ik heb nooit gedronken, nooit gegokt. »
« Dat klopt, » zei ik. « Je was trouw. Je was voorspelbaar. Maar wil je weten waarom ik je echt verlaat? »
Hij knikte langzaam, nog steeds ongelovig. En dus vertelde ik het hem.