Eieren zijn een van de meest voedzame voedingsmiddelen die je kunt eten. Ze leveren hoogwaardige eiwitten, essentiële vitaminen zoals B12 en D, en mineralen zoals selenium, fosfor en ijzer. Vanwege hun rijke voedingsprofiel worden eieren vaak beschouwd als een superfood dat spierkracht, immuniteit en hersengezondheid ondersteunt. Het tijdstip waarop je ze eet, is echter ook van belang. Veel mensen eten ‘s avonds graag eieren, maar als ze te dicht bij bedtijd worden gegeten, kan dit extra druk op de nieren veroorzaken en het risico op bepaalde gezondheidsproblemen verhogen.
1. Eiwitoverbelasting van de nieren
Eieren zijn een uitstekende bron van dierlijke eiwitten. Hoewel eiwitten essentieel zijn voor spierherstel en -groei, kan een overmatige inname – vooral laat in de avond – belastend zijn voor de nieren. Tijdens je slaap vertraagt je lichaam van nature veel functies, waaronder de spijsvertering en filtratie. Het eten van eiwitrijk voedsel zoals eieren voor het slapengaan dwingt de nieren om harder te werken om afvalproducten zoals ureum en creatinine te verwerken. Na verloop van tijd kan deze extra belasting bijdragen aan een verminderde nierfunctie, vooral bij mensen die al milde nierproblemen hebben.
2. Risico op niersteenvorming
Eidooiers zijn rijk aan fosfor en bevatten ook purines, die het urinezuurgehalte in het lichaam kunnen verhogen. Een hoog urinezuurgehalte is een van de risicofactoren voor het ontstaan van nierstenen. Het eten van eieren laat op de avond, wanneer de waterinname meestal lager is, kan de kans op kristalvorming in de nieren vergroten. Zonder voldoende hydratatie stijgt de concentratie afvalstoffen, wat kan bijdragen aan het ontstaan van nierstenen.
3. Slechte vochtbalans
De nieren spelen een centrale rol bij het handhaven van de vocht- en elektrolytenbalans van het lichaam. Het eten van eieren ‘s avonds kan leiden tot een zwaarder verteringsproces, waardoor je dorst krijgt. Veel mensen vermijden echter het drinken van water voor het slapengaan om te voorkomen dat ze ‘s nachts wakker worden. Hierdoor kunnen de nieren moeite hebben met het afvoeren van overtollige eiwitbijproducten, wat leidt tot een verhoogd risico op uitdroging en nierbelasting.
