Voordat we beginnen, vraag ik je: waar kijk je dit vandaan? Deel het in de reacties hieronder en abonneer je voor meer verhalen over de momenten waarop gewone mensen buitengewone moed vinden. Laat me je nu meenemen naar die perfecte lenteochtend, toen ik leerde dat de mooiste bruiloften soms de lelijkste geheimen verbergen.
Mijn naam is Ross Bailey en ik ben al acht jaar trouwfotograaf. Ik ben er bijna per ongeluk ingerold. Ik was een freelance fotojournalist die moeite had om rond te komen toen een vriendin me vroeg om haar bruiloft te fotograferen als aandenken.
Ik ontdekte dat ik een talent had voor het vastleggen van de intieme momenten die elke bruiloft uniek maken. De nerveuze lach van een bruidegom die zijn bruid voor het eerst ziet. De tranen in de ogen van een vader die zijn dochter naar het altaar begeleidt. De pure vreugde op de gezichten van een stel als hun uitgesproken man en vrouw. Bruidsfotografie werd voor mij meer dan alleen een baan. Het was een viering van de liefde in al haar vormen.
Ik had strandbruiloften en schuurbruiloften, uitgebreide kerkceremonies en intieme bijeenkomsten in de achtertuin gefotografeerd. Elk van deze ceremonies leerde me iets nieuws over de oneindige manieren waarop mensen ervoor kiezen hun leven aan elkaar te wijden. De bruiloft van Reed Russell was anders dan alles wat ik eerder had gedaan.
Toen de assistente van Victoria Reed belde om mijn diensten te boeken, maakte ze duidelijk dat dit niet zomaar een bruiloft was. Dit was een fusie van twee van de meest vooraanstaande families van de staat, een sociaal evenement dat zou worden belicht door societybladen en zou worden bijgewoond door politici, zakenlieden en de adel van het oude geld. « Meneer
Bailey, de assistente, had op een heldere, professionele toon gezegd: « Juffrouw Reed heeft uw portfolio bekeken en wil u graag inhuren voor haar bruiloft op 15 mei. Het budget is onbeperkt en we verwachten niets minder dan perfectie. » De locatie was het landgoed van de familie Reed, een uitgestrekt landhuis dat al vier generaties lang in de familie was.
Toen ik aankwam voor het consult vóór de bruiloft, werd ik getroffen door de pure weelde van de plek. De verzorgde tuinen leken wel uit een sprookje te komen, een balzaal die plaats bood aan 500 gasten en genoeg personeel om een klein hotel te runnen. Victoria Reed was alles wat je van een societybruid verwacht. 26 jaar oud, adembenemend mooi, met de zelfverzekerdheid en elegantie die voortkomen uit een leven lang scholen afmaken en liefdadigheidsdoelen nastreven. Ze was beleefd tijdens ons gesprek en beantwoordde mijn vragen over de planning en haar visie voor de…
foto’s, maar er was iets afstandelijks aan haar, alsof ze de handelingen uitvoerde in plaats van de gelukkigste dag van haar leven te plannen. Wat is voor jou het belangrijkste qua fotografie? Ik stelde een vraag die bruiden meestal deed oplichten als ze vertelden over het vastleggen van hun liefdesverhaal.
Mijn vader wil een uitgebreide documentatie van de gebeurtenis, zei ze voorzichtig. Elke gast, elk moment, elk detail. Deze bruiloft staat symbool voor de vereniging van twee belangrijke families, en de foto’s moeten die betekenis weerspiegelen. Het was een vreemde manier om over haar eigen bruiloft te praten. Klinisch, bijna zakelijk.
