Wat als deze poort geen gebruiksvoorwerp was, maar een stille getuige van een andere tijd? De vorige huurder kon geen verklaring geven en stelde simpelweg dat de poort er al was toen hij erin trok. Een vaag, bijna romantisch antwoord dat het mysterie verder aanwakkert. We denken aan de voorwerpen die we toevallig vinden: een oud, volgeschreven notitieboekje, een vergeten sieraad, of, zoals in het geval van de auteur van dit verhaal, een afgesloten houten kistje met gedroogde bloemen en een vervaagde foto.
Ik ontdekte dit in onze nieuwe keuken: wat is het?
Deze vondsten herinneren ons eraan dat elke plek zijn verleden heeft en dat bepaalde objecten daar stille getuigen van zijn. Het gaat niet per se om hun nut, maar om het verhaal dat we denken dat ze vertellen – of het verhaal dat ze in ons oproepen.
De kunst om een raadsel om te zetten in een menselijke verbinding
Wat deze ontdekking zo ontroerend maakt , is niet het antwoord (dat we overigens nog steeds niet hebben), maar de reis die we hebben afgelegd om het te vinden. De gesprekken, de veronderstellingen, de herinneringen die worden opgeroepen… Als een schattenjacht door de eeuwen heen, een gesprek dat van keuken naar keuken, van herinnering naar herinnering springt.
