Tegen de tijd dat de agenten hen naar buiten begeleidden, was hun gelach verdwenen. Het bewijs – foto’s, rapporten, puin – sprak luider dan ik ooit zou kunnen.
De gevolgen
Drie dagen later belde Emily opnieuw. Haar stem was scherp. « Je hebt ons vernederd. »
« Nee, » zei ik kalm. « Jullie hebben jezelf vernederd. Ik heb de waarheid gewoon laten ademen. »
« Ricks ouders zijn woedend. Ze willen hem aanklagen. »
« Laat ze het maar proberen. De daad is van mij. De rapporten bewijzen alles. De boetes zijn nu van jou. »
Weken later, in de bouwmarkt, kwam ik Rick tegen. Zijn bravoure was verdwenen. Hij keek me boos aan. « Hier krijg je spijt van. We waren bezig het te verbeteren. »
« Je hebt de leidingen eruit getrokken zonder vergunning. Je hebt draden bloot laten liggen. Dat is niet beter, het is gevaarlijk, » antwoordde ik.
De wet had zijn trots al gebroken.
Kort daarna belde de inspecteur. « Meneer Carter, de boetes zijn officieel. De man van uw zus en zijn ouders zijn verantwoordelijk. Meer dan veertigduizend. »
“Stuur ze elke cent,” zei ik kalm.
