
Ik heb een verborgen camera neergezet om er zeker van te zijn dat mijn dochter en de oppas oké waren, maar ik heb per ongeluk de echte schurk ontdekt
Lori stamelde en werd rood. Ze had waarschijnlijk niet verwacht dat Frank zo zou reageren.
« Je bent klaar, mam, » zei hij met een stem als van staal. « Als je zoiets nog een keer probeert, zul je voorgoed uit ons leven verdwijnen. »
« Rachel zet je tegen mij op! » zei ze, terwijl ze zich woedend naar mij omdraaide.

Een man die aan de telefoon praat en fronst | Bron: Midjourney
« Je bent al op het randje, » galmde Franks stem door de kamer, en Lily keek om zich heen naar haar vader. « En trouwens… je hebt dit helemaal zelf gedaan. »
Toen Frank de volgende ochtend thuiskwam, had ik al ontbijt gemaakt. Ik maakte wentelteefjes met spek en zette een pot koffie op het fornuis.
« Het spijt me dat ik er niet was, » zei hij terwijl hij aan het ontbijt ging zitten.

Een bord met eten op tafel | Bron: Midjourney
« Je was aan het werk, mijn liefste, » antwoordde ik.
« Maar hoe lang doet ze dit al? », vroeg Frank terwijl hij zichzelf een kop koffie inschonk.
« Wekenlang, afgaande op Lily’s onderbroken slaap. Helen noemde het ook. »

Een kopje koffie | Bron: Midjourney
« Ik wist dat mijn moeder bazig kon zijn, Rachel, » gaf Frank toe. « Maar ik had nooit gedacht dat ze zo ver zou gaan. »
Ik ook niet, eerlijk gezegd.
Ik zette de camera neer om er zeker van te zijn dat mijn dochter veilig was, maar het liet me zien dat Lori al die tijd de echte bedreiging was.

Een kinderkamer met een bohemian-thema | Bron: Midjourney
De geur van kaneel en boter vult de lucht als ik Lori’s keuken binnenkom.
Ze had de tafel tot in de puntjes gedekt: zelfgemaakte taarten, verse slagroom en een kan ijsthee die bruiste van het condenswater.
Eerlijk gezegd leek het een scène uit een Hallmark-film, behalve dat de hoofdpersoon geen aardige oma was.
Integendeel, Lori was een vrouw die mijn dochter pestte en van mij verwachtte dat ik met haar aan tafel zou gaan zitten en taart zou eten.

Een lachende oudere vrouw | Bron: Midjourney
« Rachel, lieverd, » begroette Lori haar terwijl ze haar handen afveegde aan een theedoek. « Ik ben zo blij dat je gekomen bent. »