Eerst dacht ik dat ze nooit zou durven weggaan. Haar ouderlijk huis staat in Lucknow, zo’n 500 kilometer verderop. Ze kent niemand in Davao behalve ik. Ze heeft niet eens toegang tot al het geld in huis. Met dat in gedachten sliep ik vast, met een hoog kussen naast mijn moeder.
Mijn moeder, Sharda Devi, beschouwde zichzelf altijd als een toegewijd familiemens en verwachtte volledige gehoorzaamheid van haar schoondochter. Ik dacht: « Als zoon heb je de verantwoordelijkheid om voor je ouders te zorgen. Een vrouw hoeft maar een klein beetje te verdragen; wat is daar mis mee? »
Mijn vrouw, Anita, komt uit een andere stad. We ontmoetten elkaar tijdens onze studie in Davao. Toen we over trouwen spraken, was mijn moeder fel tegen:
« De familie van het meisje woont ver weg, dus het constante heen en weer reizen zal vermoeiend zijn. »
Anita huilde, maar ze was vastbesloten:
« Maak je geen zorgen, ik word je schoondochter en zorg voor je gezin. Ik kan mijn ouders misschien niet vaker dan één keer per jaar bezoeken. »
Uiteindelijk smeekte ik mijn moeder, en ze stemde met tegenzin toe. Maar vanaf dat moment, wanneer ik mijn vrouw en kinderen mee wilde nemen naar het huis van mijn schoonouders, verzon ze excuses om dat te vermijden.
Conflicten met mijn schoonmoeder
Toen ons eerste kind geboren werd, begon Anita te veranderen. We hadden onenigheid over hoe we hem moesten opvoeden. Ik dacht: « Mijn moeder wil alleen het beste voor haar kleinzoon; wat is er mis met het opvolgen van haar advies? »
Maar Anita weigerde. Soms maakten ze zelfs ruzie over dingen zoals het geven van melk of babyvoeding aan de baby. Mijn moeder werd boos, brak borden en was dan een week ziek.
De laatste keer dat we de baby naar mijn moeder brachten, ging het alleen maar slechter. Het kind kreeg hoge koorts en epileptische aanvallen. Mijn moeder gaf Anita de schuld:
« Weet je niet hoe je mijn kleinzoon moet beschermen? Hoe kon je hem zo ziek laten worden? »
Ik vond dat mijn moeder gelijk had. Ik gaf Anita de schuld, en ze begon openlijk haar frustratie te uiten.
Gevecht en nacht in het pakhuis
