Ze werkte twee banen om zijn studie geneeskunde te kunnen betalen. Toen hij eenmaal arts was, vroeg hij een scheiding aan… maar de rechter had andere plannen.
HOOFDSTUK 1 – De man die ik heb gemaakt
Zes jaar lang had ik twee banen om de studie van mijn man, Brandon, aan de medische faculteit te bekostigen. Vaak had ik zelfs drie banen tegelijk als de huur omhoog ging of als we extra geld nodig hadden voor studieboeken, examens of gewoon eten.
Ochtenddienst: Serveerster in een bar.
Avonddienst: Kassière in een supermarkt.
Weekenden: Schoonmaakster in een plaatselijk buurthuis.
Mijn schoenen waren kapot, mijn rug was kapot, ik leefde van restjes.
Maar Brandon… Brandon leefde zijn droom.
Ik ontmoette hem toen hij nog een nobody was – een stille geneeskundestudent die tot over zijn oren in de schulden zat. Ik geloofde in hem toen hij niet in zichzelf geloofde. Ik hielp hem door mislukkingen, examens en paniekaanvallen midden in de nacht.
Hij beloofde me de hele wereld.
‘Jij en ik, Emily,’ fluisterde hij, terwijl hij na weer een zware nacht studeren zijn hoofd op mijn schoot legde. ‘Als ik dokter ben, hoef jij geen dag meer te werken.’
Ik dacht dat het liefde was.
Ik had het mis.
Op de dag dat hij het examen voor de examencommissie aflegde – diezelfde dag nog – zei hij:
“We moeten praten.”
Drie uur later zat ik naar de scheidingspapieren te staren.
class=”wp-block-image-size-large”>
HOOFDSTUK 2 – Verraad
Brandon deed niet eens een poging om schuld te veinzen.
Hij vertelde me dat hij “uit dat huwelijk was gegroeid”.
