Een ander probleem dat de consumptie van getextureerde plantaardige eiwitten met zich meebrengt, is het gebrek aan essentiële voedingsstoffen. In tegenstelling tot complete eiwitbronnen bevat het geen vitaminen, mineralen of vezels, allemaal elementen die van nature aanwezig zijn in hele dierlijke of plantaardige bronnen. Om dit tekort te compenseren, kan het lichaam een beroep doen op de voedingsreserves in de lever en andere organen. Een andere vergelijkbare vorm van eiwit, soja-eiwitisolaat, wordt vaak geassocieerd met gezondheidsproblemen, met name in de lever en de galwegen. Dit type eiwit wordt veel gebruikt in vervangende diëten, waarbij het productieproces bestaat uit aanzuren, blancheren en deodoriseren, een proces dat de voedingswaarde van het voedsel verandert.
Het risico op eiwitvergiftiging: « konijnenverhongering »
Een ander zorgwekkend effect van het consumeren van geïsoleerde eiwitten is eiwitvergiftiging, of « konijnenhonger ». Dit treedt op wanneer alleen magere eiwitten, zoals konijnenvlees, worden geconsumeerd bij gebrek aan vet en andere noodzakelijke voedingsstoffen. Dit tekort aan essentiële voedingsstoffen kan leiden tot ernstige symptomen, zoals vermoeidheid, diarree en in extreme gevallen de dood. Dit risico bestaat ook bij mensen die geïsoleerde eiwitten consumeren, zoals eiwitpoeders, die niet de noodzakelijke vetoplosbare voedingsstoffen leveren, wat het lichaam onnodig kan belasten.
Gifstoffen uit de verwerking van soja-eiwitten
