Ze vonden balans in hun leven en behaalden succes. Maar, zoals met alle goede dingen, kon het niet eeuwig duren. Toen de drieling vijf jaar oud was, zette een reeks gebeurtenissen hun leven op zijn kop. Er begonnen vreemde en verontrustende geluiden in huis te klinken, steeds met hetzelfde onderliggende thema.
De brieven beschuldigden haar van ontrouw en dreigden haar met lijden. Ze bevatten vaak expliciete beschrijvingen van hoe ze ervoor zou boeten. Het was angstaanjagend, want hoe hard Sophia ook probeerde, ze kon er niet mee stoppen. Om de paar dagen verscheen er een nieuw, vreemd briefje.
Eerst kwamen ze met de post, maar al snel begon ze ze overal in huis te vinden. Elke keer dat ze thuiskwam van haar werk, had ze het gevoel dat iemand door haar huis aan het rommelen was, en jawel hoor, ze vond een briefje onder haar kussen. Dat maakte haar echt bang, want ze wist dat het Alexei was. Hij had zich al die tijd verstopt, en nu kwam hij tevoorschijn om haar te pesten.
Ze gunde hem dit plezier niet, dus meldde ze alles bij de politie. Ze vertelde hen over de brieven, hoe ze steeds dreigender werden en hoe ze voor haar leven vreesde. Helaas konden ze weinig doen. Ondanks hun grote inspanningen konden ze Alexei niet vinden.
Hij hing nog steeds rond bij de politie, net als vijf jaar geleden. Dit voorspelde niet veel goeds voor Sofia. Ze verving alle sloten van het huis van haar moeder en installeerde een alarm, zodat bij een inbraak de politie en buren direct gewaarschuwd zouden worden. Ze probeerde haar oude leven weer op te pakken, ondanks haar zorgen om Alexei.
Ze bereidde zich voor op een promotie die hun levensstandaard aanzienlijk zou verbeteren. Terwijl haar moeder voor de kinderen zorgde, concentreerde zij zich op de voorbereiding op het sollicitatiegesprek. Toen het eindelijk zover was, presteerde ze uitzonderlijk goed en kreeg ze de promotie. Het was een geweldige reden om te vieren…
Ze kreeg eindelijk fantastisch nieuws, wetende dat al haar financiële problemen voorbij waren. Die dag ging Sofia de drieling van school halen en een van hen gaf haar een briefje. Zodra ze het zag, begon het haar te stollen. Het was precies hetzelfde briefje waarmee Alexei haar had bedreigd.
Ze pakte het briefje en las het. Het was hetzelfde, maar er stond ook in dat hij haar, hoe hard ze ook probeerde, altijd bang zou kunnen maken. Sofia vroeg waar ze het briefje vandaan hadden, en ze antwoordden dat een vreemde het hun had gegeven. De man zei dat ze het alleen aan haar mochten geven.
Ze luisterde, de tranen prikten in haar ogen. Ze had nooit verwacht dat Alexei zo dicht bij de kinderen zou komen. Het werd haar te veel en ze belde opnieuw de politie. Deze keer besloten ze haar huis in de gaten te houden om er zeker van te zijn dat alles in orde was.
Ze voerden ook een zoektocht uit om er zeker van te zijn dat er geen spoor van Alexei in de buurt was. Ze vonden niets, maar de volgende dagen hielden ze haar huis in de gaten om er zeker van te zijn dat hij niet dichterbij kwam. Ze snikte ontroostbaar. Ze schreeuwde naar de hemel en zuchtte duizend keer, zich afvragend hoe de man die ooit van haar had gehouden haar zoveel pijn had kunnen doen.
Om verdere bedreigingen tegen haar kinderen te voorkomen, besloot ze naar een andere stad te verhuizen. De verhuizing was niet makkelijk. Ze moest haar baan opzeggen direct nadat ze de beste promotie van haar leven had gekregen. Het was oneerlijk, maar ze kon er niets aan doen…
