Tegen de tijd dat Jason en ik terugkwamen van ons kerstdiner bij kaarslicht, voelde ik me emotioneel klaar om te reageren. Niet met een telefoontje dat zou kunnen ontaarden in een huilende oproep om terug te komen, maar met een groepsbericht dat mijn gevoelens duidelijk verwoordde. Ik had het bericht zorgvuldig opgesteld. Fijne kerstdagen allemaal. Ik ben veilig en maak het goed.
Ik had deze tijd nodig om te verwerken hoe ik me al jaren voel, toen ik hoorde dat je van plan was mij als standaard oppas te gebruiken zonder het te vragen. Het kristalliseerde een patroon dat al veel te lang aanhoudt. Mijn tijd, mijn inspanningen en mijn cadeaus worden als vanzelfsprekend beschouwd. Ik word behandeld als een hulpbron in plaats van als iemand met mijn eigen behoeften en verlangens.
Ik hou van jullie allemaal, maar ik wilde dat jullie een kerst zonder mijn constante accommodatie beleefden om de ware waarde ervan te begrijpen. Ik ben blij dat de catering goed is verlopen en dat jullie er het beste van maken. We praten erover als ik terug ben, maar voor de toekomst moeten er dingen veranderen. Ik verdien dezelfde aandacht en hetzelfde respect dat jullie allemaal verwachten. Geniet van de rest van de feestdagen.
Tot ziens in het nieuwe jaar. Ik aarzelde even voordat ik een laatste zin schreef. PS: Jason zegt hallo. Hij had jullie allemaal graag onder andere omstandigheden ontmoet. Nadat ik het bericht had verstuurd, zette ik de meldingen uit en legde ik mijn telefoon op het nachtkastje. De reacties die ik kreeg, konden wel tot de ochtend wachten.
Vanavond was het tijd om naar het maanlicht op de oceaan te kijken en het geschenk te waarderen. Ik had mezelf de vrijheid gegeven om mijn eigen geluk voorrang te geven. Terwijl we in slaap vielen met het geluid van de golven buiten ons raam, voelde ik een gevoel van vrede dat ik al jaren met Kerstmis miste.
Soms is het meest liefdevolle wat je voor jezelf en anderen kunt doen, afstand nemen en ruimte creëren voor verandering. De eerste reacties van mijn familie suggereerden dat ze in staat waren tot de groei waar ik op hoopte, maar alleen de tijd zou uitwijzen of deze verstoring tot een blijvende transformatie in onze dynamiek zou leiden. Hoe dan ook, ik had de eerste cruciale stap gezet naar een evenwichtigere relatie met de mensen van wie ik hield, en dat was een kerstcadeau om te vieren.
