Maandenlang had Rachel elke cent, elke bon en elk vrij moment gespaard om een feest te organiseren dat haar dochter Emma nooit zou vergeten. Ze had niet veel, maar ze was vastberaden. Wat ze niet kon kopen aan decoraties of catering, compenseerde ze met hart, vastberadenheid en creativiteit. Ze stelde zich de twinkeling in Emma’s ogen voor toen haar vrienden bijeenkwamen in hun bescheiden achtertuin, vol met zelfgemaakte slingers, papieren slingers en gebruikte kerstverlichting.
Ze had niet verwacht dat haar verjaardagsfeestje, vol weelde en extravagantie, weer in duigen zou vallen en dat haar feestje – bescheiden en onvolmaakt – het feestje zou worden dat iedereen zich zou herinneren.
