Politieagent Alexei beschouwde zijn werk altijd niet alleen als een dienst aan de wet, maar ook als een kans om de wereld te verbeteren.
In zijn buurt stond hij bekend als een vriendelijke en meelevende man, altijd bereid om te helpen. Hij patrouilleerde dagelijks door de straten, maakte een praatje met buurtbewoners en stopte vaak om te praten met mensen in nood.
In 2016 namen zijn leven en carrière een onverwachte wending toen hij contact begon te leggen met een dakloze vrouw, Olga. Olga zat vaak op een bankje in het park waar Alexei langskwam. Elke keer dat hij langskwam, merkte hij dat ze hem met een vriendelijke glimlach begroette.
Op een zonnige dag, toen hij erg moe was van zijn werk, besloot Alexei even bij haar te blijven en met haar te praten. Hij ging naast haar zitten en knoopte een gesprek aan. Olga vertelde hem haar verhaal: ze was haar baan en huis kwijtgeraakt door een reeks tegenslagen.
Haar leven op straat was vol ontberingen, maar ze bleef optimistisch. Alexei was geschokt toen ze hoorde dat Olga niet kon lezen.
Ondanks alle moeilijkheden kocht ze boeken met het geld dat ze van voorbijgangers kreeg.
Ze hoopte dat ze door te leren lezen haar leven zou veranderen. Dit verhaal raakte Alexei diep. Hij kon niet onverschillig blijven voor haar verlangen om te leren, en het idee om haar te helpen werd in zijn hart geboren…
