Een paar dagen voor mijn bruiloft hoorde ik mijn moeder tegen mijn verloofde fluisteren: « Je moet niet met haar trouwen. »
De gezondheidskwesties die ze met Luke besprak, waren persoonlijk en ze had niet het recht om ze met hem te bespreken. Het was mijn geheim, niet het zijne! Ik wachtte op het juiste moment om het hem te vertellen, bang voor hoe hij het nieuws zou opvatten, maar nu had moeder hem alles verteld.
Een emotionele vrouw | Bron: Midjourney
Ik leunde met mijn hand tegen de muur. Ik moest horen wat hij ging zeggen.
De seconden leken wel uren te duren. Ik staarde naar de grond, bang om te ademen, bang om te knipperen. Toen sprak hij eindelijk. Zijn stem was krachtig en elke lettergreep klonk als een constante drumbeat.
« Hoe kun je denken dat ik daardoor minder van hem hou? » antwoordde hij. « Het maakt mij niet uit of ik biologische kinderen krijg. Ik geef om Jenna. »
Een vrouw in een kelder | Bron: Midjourney
Er viel weer een stilte. Toen Luke weer sprak, klonk zijn stem zacht maar fel. “We zullen adopteren of we zullen een draagmoeder vinden; het maakt niet uit. Wij doen alles om gelukkig te zijn. Liefde is genoeg.
Ik realiseerde me pas dat ik huilde toen er een traan in mijn hand viel. Mijn lichaam bewoog, voordat mijn hersenen konden reageren. Ik stapte uit de schaduw.
Ze draaiden zich allebei naar mij om.
Twee mensen verrast | Bron: Midjourney
Lukes gezicht werd meteen zachter en zijn ogen vulden zich met zoveel liefde dat ik mezelf bijna verloor. Het gezicht van mijn moeder werd bleek.
“Jenna… ik bedoelde het niet zo…”
« Stop, » zei ik. Ik liep dichterbij en hield mijn ogen er geen moment vanaf. “Ik heb het allemaal gehoord. »
De ogen van mijn moeder vulden zich met tranen en ze drukte haar handen op haar gezicht, alsof ze zich zo voor alles kon verbergen.
Een vrouw bedekt haar gezicht met haar handen | Bron: Midjourney
Ik wendde mij eerst tot Luke. « Ik wilde het je vertellen. Ik heb gewoon… »
« Je hoeft jezelf niet te verantwoorden, » zei hij terwijl hij de kamer doorliep. Hij trok me naar zich toe en wikkelde me in zijn armen alsof het een pantser was. Zijn kin rustte op de bovenkant van mijn hoofd. “Jij bent genoeg voor mij. Jij was altijd genoeg voor mij. »
Toen stortte ik in.
Een huilende vrouw | Bron: Midjourney
Ik hield hem vast alsof hij het enige was dat mij overeind hield, terwijl de tranen over mijn gezicht stroomden.
Over zijn schouder zag ik mijn moeder, in elkaar gezakt op de bank. Zijn hele lichaam beefde.
« Het spijt me, » zei ze. « Ik had het mis. Ik dacht dat ik je beschermde, maar in plaats daarvan heb ik je pijn gedaan. Het is gewoon zo dat ik het idee niet kon verdragen dat iemand je hart zou breken vanwege iets dat je toch niet kunt veranderen. »
Een vrouw die smeekt | Bron: Midjourney
« Ik weet dat je het goed bedoelde, mam, maar je had Luke moeten vertrouwen, » zei ik zachtjes. “En je had mij ook moeten vertrouwen. »
Wordt vervolgd op de volgende pagina 👇
Als je wilt doorgaan, klik op de knop onder de advertentie ⤵️
