Ze runt het appartementencomplex alsof het haar koninkrijk is – zeven luidruchtige kinderen in de lobby, die kinderwagens voortduwen en naar vreemden blaffen. Maar toen ze mijn dove grootvader uit de lift gooide, klikte er iets. Ik zag de video en dat moment was het moment waarop de lont in het kruitvat stak. Ze wist het nog niet, maar haar regime stond op het punt te eindigen.
Normaal gesproken ben ik het type dat niet opgeeft en conflicten uit de weg gaat, maar deze vrouw uit onze straat heeft me tot het uiterste gedreven.
En haar kinderen? Zeven in totaal, allemaal tussen de zes en twaalf jaar oud.
Het waren dus de kinderen die oud genoeg waren om te weten hoe ze zich moesten gedragen, die voor de chaos kozen.
« Opzij! » riep ze naar iedereen die de pech had haar in de weg te staan. « We steken over! »
« Jason! Kom daar vandaan! » schreeuwde ze.
“Maddie, stop met het trekken aan het haar van je broer!”
Ze heeft nooit echt een einde gemaakt aan dit soort gedrag.
Sindsdien zie ik haar met winkelwagentjes rondrijden op de parkeerplaats.
Ik heb haar mensen uit liften zien duwen alsof het haar eigen vervoermiddel was. De meeste mensen gaven het gewoon op. Dat was makkelijker dan ruzie maken, denk ik.
Maar toen kwam dinsdag.
Nadat mijn grootmoeder overleed, kwam mijn grootvader bij mij wonen.
Op 82-jarige leeftijd was hij nog steeds zelfstandig genoeg om zelf boodschappen te doen.
Op wazige beelden is te zien hoe opa de lift instapt, maar dan komt de lift er eindelijk.
Ze haastte zich naar de lift, haar kinderwagen voor zich uit duwend, terwijl haar groepje kinderen elkaar volgde, duwend en trekkend. Ze schreeuwde, zoals gewoonlijk, maar de video nam geen geluid op.
Opa drukte op de knop om de deur voor haar open te houden, maar dat was niet genoeg.
‘Ga weg,’ eiste ze, en dat ene woord was gemakkelijk uit te spreken.
Ik zag de verwarring van opa.
Hij probeerde uit te leggen dat het omhoog ging.
“GA ERUIT!” herhaalde ze in stilte.
En toen kwam mijn grootvader uit de lift.
Hij stond daar, zijn boodschappentas als een reddingsboei vastklampend. Hij zag er klein en verloren uit, terwijl de vrouw en haar kroost hem voorbij duwden.
Er zijn twee weken verstreken.
