In een rustig dorpje, verscholen naast een ruisend bos, woonde een jongeman genaamd Ethan. Hij stond bekend om zijn goedhartigheid en ijverige aard, altijd bereid om een handje te helpen. Er viel echter een schaduw over zijn leven toen een waardevol familie-erfstuk, een glinsterende saffier, hem werd ontnomen.
Zijn familie, normaal gesproken zo liefdevol, werd koel. Er werd met de vingers gewezen, er werd gefluisterd en al snel werd Ethan beschuldigd van diefstal. Zijn pleidooien voor onschuld vielen in dovemansoren, overstemd door de last van de verdenking. Zijn vader, een strenge maar rechtvaardige man, keek hem aan met een pijn die Ethans ziel doorboorde. Zijn moeder, met tranen in haar ogen, kon hem niet aankijken. Zelfs zijn jongere zus, die hij aanbad, leek voor hem terug te deinzen.
Met gebroken hart en eenzaam besloot Ethan dat hij niet kon blijven waar hij zo verkeerd werd beoordeeld. Hij pakte een kleine tas, liet het enige thuis dat hij ooit had gekend achter en waagde zich de wereld in, vastbesloten om zijn naam te zuiveren.
