Een vrouw ligt op haar bed en gebruikt haar telefoon | Bron: Midjourney
Mijn telefoon trilde en er verscheen een bericht van Jeremy: « Ik ga wat drinken met mama. Wacht niet op mij. Ik houd van je ! »
Ik keek naar die woorden en voelde niets anders dan ijs in mijn aderen. Ik klikte door mijn fotogalerij en vond een foto van vorig jaar Kerstmis. Daar zaten we, Jeremy en ik, op de bank bij zijn moeder, haar arm om me heen terwijl ze haar beroemde advocaat serveerde. Toen hadden ze mij al beroofd.
Ik belde mijn beste vriendin, Sarah.
« Het is van hen, » zei ik toen ze antwoordde. “Al die tijd waren zij de eigenaren.”
« Wat ? “Wie bezit wat?”
“Jeremy en zijn moeder. Zij zijn de eigenaar van dit verdomde appartement. Ze rekenden mij huur voor een appartement dat zij bezitten.”
« Oh mijn God! Echt ? »
“Twee jaar, Sarah. VIERENTWINTIGDUIZEND DOLLAR.”
“Oh, Nancy, mijn arme ding. « Op deze manier komen ze er niet mee weg. »
“Natuurlijk niet!” antwoordde ik en hing op.
Close-up van een vrouw die aan de telefoon is | Bron: Midjourney
Ik stormde de keuken binnen, trok een la open en haalde het huurcontract tevoorschijn dat hij me had laten zien toen we erin trokken. Ik heb elke regel gelezen. Het zag er echt uit. Er stond zelfs een naam op van een man die de eigenaar zou zijn.
Maar nu wist ik dat het fout was. Hij had alles gemanipuleerd. Hij en zijn moeder hadden mijn geld in hun zak gestoken en het onder elkaar verdeeld. Waarschijnlijk lachten ze de hele tijd om mijn domheid.
Ik pakte mijn telefoon en belde hem.
« Hé lieverd, » zei ik, terwijl ik mijn stem zachtjes liet klinken. “Wanneer moet ik de huur weer betalen?”
“28 december,” antwoordde hij zonder aarzelen.
Ik glimlachte. Perfect.
Omdat ik net had besloten hoe ik hem precies zou aanrekenen, te beginnen met stap één…. De opstelling.
Een gelukkige man aan de telefoon | Bron: Midjourney
De daaropvolgende twee weken waren een Oscar-waardige voorstelling.
“Schatje,” riep ik op een avond, “je moeder heeft ons uitgenodigd om zondag te komen eten. Zal ik die karameltaart maken waar ze zo dol op is?”
Jeremy keek op van zijn telefoon en glimlachte. “Jij bent de beste, weet je dat?”
Ik antwoordde hem met een glimlach. “Oh, dat weet ik!”
Die zondag zat ik aan de eettafel van zijn moeder, gaf hem aardappelpuree en lachte om hun grappen, alsof ik niet wist dat het dieven waren.
Een verrukte vrouw zit aan een eettafel | Bron: Midjourney
“Nancy, mijn liefste,” zei ze terwijl ze naar me straalde, “je ziet er vandaag heel vrolijk uit.”
“Oh, ik heb net goed nieuws op mijn werk gekregen,” antwoordde ik. “Er zal een enorme bonus worden betaald. Jeremy en ik hebben misschien zelfs genoeg spaargeld om binnenkort een aanbetaling te doen.”
De manier waarop ze blikken wisselden, bezorgde mij het kookpunt in mijn bloed.
« Dat is geweldig, lieverd, » zei Jeremy terwijl hij mijn hand schudde. “Maar misschien moeten we voorlopig maar blijven huren. De markt is niet erg gunstig voor koop.”
« Tuurlijk », stemde ik toe. “Waarom zouden we overhaast kopen als de huursituatie zo goed is, toch?”
Mijn schoonmoeder verslikte zich bijna in haar koffie.
