Edwards arrogantie gaf haar alle bevestiging die ze nodig had.
Nu, zittend aan het hoofd van de tafel, opende Serena zelf de presentatie. « Miles Capital zal doorgaan met de volledige overname van Vantage Dynamics », begon ze. « Het managementteam zal echter met onmiddellijke ingang een volledige herstructurering ondergaan. »
Edward stamelde: « Dit is schandalig. Je kunt niet… »
« Dat kan, » onderbrak ze kalm. « En ik heb al toestemming van het bestuur. U kunt uw persoonlijke bezittingen na deze vergadering ophalen. »
De bestuursleden vermeden zijn blik. Ze wisten dat de beslissing definitief was. Serena had maanden geleden in stilte hun aandelen gekocht. Ze bezat nu het meerderheidsbelang.
Binnen achtenveertig uur publiceerden financiële media in New York en Londen de kop: « Miles Capital neemt Vantage Dynamics over in een overname van $ 2,8 miljard — CEO ontslagen te midden van schandaal. »
Edward verdween uit het zakenleven, zijn naam fluisterde als een waarschuwing in zakelijke kringen. Degenen die ooit zijn strakke pakken bewonderden, spraken nu over hoe arrogantie zijn carrière sneller had beëindigd dan een beurscrash ooit zou kunnen.
Serena schepte nooit op. Toen journalisten naar het incident vroegen, antwoordde ze kalm en elegant: « De waarde van een bedrijf zit niet in hoe de mensen zich kleden, maar in hoe ze denken, creëren en leidinggeven. Echte professionaliteit is onzichtbaar; die leeft in integriteit. »
Onder haar leiding transformeerde Vantage Dynamics. Afdelingen die ooit door intimidatie werden geregeerd, werden centra van samenwerking. Ze herstelde mentorprogramma’s, nam jonge afgestudeerden uit achtergestelde gemeenschappen aan en maakte diversiteit een hoeksteen van innovatie. Binnen twee jaar schoten de winsten omhoog en bereikte de medewerkerstevredenheid recordhoogtes.
