Loopbaanbegeleiding voor vrouwen
De miljonair keert thuis en is geschokt als hij zijn nieuwe zwarte meid en enige zoon in de keuken aantreft – YouTube
Richard stuurde het andere huispersoneel weg voor de nacht. Alleen Naomi bleef over, ongemakkelijk in de keuken staand, met Ethan nog steeds aan haar zijde. Richard wilde antwoorden – had ze nodig – maar een deel van hem was bang voor wat hij zou horen.
« Naomi, » begon hij, zijn toon zachter dan zijn gebruikelijke gebiedende stem, « vertel me wat er aan de hand is. »
Ze aarzelde even en sprak toen voorzichtig. « Meneer Hale, Ethan… hij is eenzaam. Hij huilt bijna elke nacht. Hij wacht bij het raam op je, zelfs als ik zeg dat het te laat is. Soms vraagt hij me waarom zijn vader niet thuiskomt. Ik wilde niets zeggen, maar… »
Haar stem brak. « Geld troost een kind ‘s nachts niet. Hij heeft je nodig. »
Richard voelde een steek in zijn borst, scherper dan welke zakelijke mislukking dan ook. Jarenlang had hij zichzelf ervan overtuigd dat het opbouwen van vermogen Ethans toekomst veilig stelde. Privéscholen, dure kleren, een trustfonds – dat bewees ongetwijfeld dat hij een goede vader was. Maar nu, starend naar de rode ogen van zijn zoon, besefte hij de waarheid: Ethan had al zijn speelgoed graag ingeruild voor nog één verhaaltje voor het slapengaan met zijn vader.
Ethan keek hem verlegen aan. « Papa, blijf je nu thuis? »
De vraag sneed door Richards verdediging heen. De stem van zijn zoon was zacht, fragiel, maar vol hoop. Voor het eerst had Richard geen snel antwoord. Hij knielde neer en trok Ethan in zijn armen. « Ja, maatje. Ik blijf. »
Naomi deed een stap achteruit, onzeker of ze hen met rust moest laten. Maar Richard schudde zijn hoofd. « Nee, Naomi. Jij was er voor hem toen ik dat niet was. Daarvoor ben ik je meer verschuldigd dan ik kan zeggen. »
Ethan klemde zich vast aan hen beiden – zijn vader en het dienstmeisje – alsof hij bang was dat een van beiden zou verdwijnen. Richard keek Naomi toen aan, keek haar echt aan, niet als werknemer, maar als degene die zijn zoon had getroost toen hij zelf had gefaald.
Voor het eerst in jaren voelde Richard iets wat hij al lang niet meer had gevoeld: schaamte, maar ook helderheid.
