Richard Hales privéjet landde in Chicago net toen de zon achter de skyline begon te verdwijnen. Voor de wereld was Richard het toonbeeld van succes: een miljardair en investeerder, altijd in het nieuws, altijd deals sluitend. Maar toen hij achterin zijn wachtende limousine stapte, waren zijn gedachten ver verwijderd van contracten of fusies.
Luxe lifestyleproducten
Hij was bijna drie weken weggeweest. Drie weken van eindeloze vergaderingen in Londen, drie weken van gemiste oproepen van zijn zoon Ethan, die hij verontschuldigde met snelle sms’jes. Vanavond, zei hij tegen zichzelf, zou het anders zijn. Hij had dure cadeaus voor Ethan gekocht – een nieuwe tablet, sneakers, zelfs een gepersonaliseerde speelgoedauto. Hij stelde zich voor dat het gezicht van de jongen zou oplichten.
Toen de limousine de oprit van zijn landhuis in de buitenwijk opreed, zwol Richards borst op van verwachting. Hij droeg zijn aktetas in één hand, de cadeaus in de andere, en deed de deur open. Hij verwachtte gelach, het getrippel van Ethans voeten die hem zouden begroeten. In plaats daarvan stilte.
Toen – stemmen. Zwakke stemmen, die uit de keuken kwamen. Richard volgde het geluid, zijn gepoetste schoenen tikten tegen de marmeren vloer. Maar toen hij de deuropening bereikte, verstijfde hij.
Ethan zat op een kruk, zijn gezicht begraven in de schouder van Naomi, het nieuwe dienstmeisje. Ze was begin dertig, met vermoeide ogen maar een zachte aanwezigheid. Tranen rolden over Ethans gezicht terwijl hij zich aan haar vastklampte. Naomi hield hem voorzichtig vast, fluisterde zachte woordjes en wiegde hem zoals een moeder een kind zou kalmeren na een nachtmerrie.
Richards greep op de cadeauzakken verslapte. Ze vielen met een doffe klap op de grond.
« Ethan? » vroeg hij met onzekere stem.
De jongen keek op, zijn ogen waren gezwollen. « Papa, alsjeblieft… stuur Naomi niet weg. Zij is de enige die blijft als ik huil. »
Richards maag draaide zich om. Hij had vreugde verwacht, maar in plaats daarvan werd hij geconfronteerd met een waarheid die hij niet had gezien – of weigerde te zien. Ethan miste geen speelgoed of gadgets. Hij miste de liefde.
En Naomi, een vrouw die hij nauwelijks zag toen hij personeel aannam, was de reddingsboei van zijn zoon geworden.
