« Niet alleen in de woonkamer, » Marina stond op en gebaarde hem haar te volgen. « Kom op, ik laat je de rest zien. »
Als in een waas volgde Andrej zijn vrouw. Hun slaapkamer was net zo getransformeerd als de woonkamer: nieuw behang, een bed, lampen, schilderijen aan de muur.
« Dit… » hij kon de woorden niet vinden.
– Vind je het leuk? – vroeg Marina hoopvol. – Ik wilde al heel lang iets veranderen. Ik dacht dat het hoog tijd was, nu je toch op je « conferentie » bent.
Andrey merkte dat ze de nadruk legde op het woord ‘conferentie’ en kromp ineen.
“Heel… onverwacht,” zei hij uiteindelijk.
« Dat is nog niet alles, » Marina opende de deur naar de kamer ernaast, die vroeger zijn kantoor was.
Andrey verstijfde bij de drempel. De ruimte was compleet omgetoverd tot een kinderkamer, compleet met blauwe muren, een klein kinderbedje en speelgoed.
« Wat is dit? » mompelde hij.
