Ik zag zijn ontreddering. Zomaar ineens werd de bruiloft afgeblazen. In een oogwenk waren ze hun toekomst en hun perfecte leven kwijt. En mijn zus? Die leek onbewogen. Ze was boos, maar niet over het verraad. Ze was woedender over het afgeblazen huwelijk. Ze bood geen excuses aan. Alles draaide om haar.
Ik probeerde me er niet mee te bemoeien, maar haar gedrag maakte me steeds banger. Haar gedrag – Jack de schuld geven van alles wat er misging – brak mijn hart. Ze belde me een paar dagen later, toen de rust was wedergekeerd.
« Kijk, de bruiloft is niet doorgegaan, maar ik wil nog steeds mijn cadeau, » antwoordde ze nonchalant. « Ik zou het kunnen gebruiken voor een flinke shoppingtrip om mezelf op te vrolijken. »
Haar arrogantie schokte me. Ik zag haar iets vernietigen wat Jack jarenlang had gekoesterd en vervolgens om geld bedelen alsof er niets veranderd was. Ik was verbijsterd. Ze dacht dat ik haar na dit alles een huwelijkscadeau schuldig was.
Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik staarde verward naar mijn telefoon. Ze verwachtte dat ik haar $10.000 zou geven als troostprijs voor haar vreselijke keuzes. Ik was woedend. Dit ging om meer dan geld. Het ging om principes. Ze voelde geen spijt van haar daden. Ze vond het niet abnormaal. Ze gaf gewoon om haar volgende aankoop.
Er klikte iets in mijn hoofd. Er kwam een fantastische gedachte bij me op, en ik besefte hoe ik ermee om moest gaan. Ik zou haar lesgeven, want ze verdiende het.
« Luister, lieverd. Het gaat om geld. Er is een probleem, » begon ik langzaam, in een poging haar aandacht te trekken. « Jack zei dat hij zich niet op zijn gemak zou voelen als ik je dat cadeau zou geven. Niet na wat je gedaan hebt. »
Haar reactie was er een van ongeloof en woede, zoals te verwachten was.
Meen je dat nou? Ik heb niemand vermoord. Mijn fout, oké? Waarom ben je boos? Je wilde altijd al « alles repareren », weet je nog?
Ze klonk defensief, wat me alleen maar meer motiveerde om mijn plan uit te voeren. Ik stond erop.
« Nee, het gaat niet alleen om het oplossen van problemen, » zei ik. « Het gaat erom anderen te respecteren. Neem verantwoordelijkheid voor je daden. Zin in een shopping spree als je plannen zijn mislukt? Misschien moet je eerst je prioriteiten heroverwegen. »
