Ik scrolde verder terug. Twee weken eerder, een ander bezoek. Deze keer bleven ze langer, misschien wel 40 minuten. Emma liep door mijn thuiskantoor terwijl Tyler de garage controleerde. Ik zag haar de bureaulade openen, het horlogedoosje eruit halen en naar het horloge kijken. Ze riep Tyler. Hij bekeek het, knikte, en ze stopte het in haar tas. Ik bleef scrollen.
Nog een bezoek, drie weken daarvoor. Die dag had ik het gevoel alsof er iemand in mijn huis was geweest. Die keer was hij er al meer dan een uur. Emma doorzocht mijn badkamerkastjes, mijn keukenlades, zelfs mijn wasruimte. Ze nam een parfumflesje, wat make-up en een paar hardloopschoenen die ik nauwelijks had gedragen.
De handtas, die beelden vond ik ook, zes weken geleden. Emma paste hem aan en poseerde ermee in mijn spiegel terwijl Tyler haar een duim omhoog gaf. Toen ging hij in hun tas. Hoe lang was dit al aan de gang? Ik bekeek de eerste beelden die beschikbaar waren. Ze kwamen hier al sinds de week nadat ik de camera’s had geïnstalleerd. Misschien langer, maar ik zou er nooit iets van weten vóór de camera’s.
Ik heb een spreadsheet gemaakt. Ja, ik weet het. Financieel directeur gaat naar Financiën. Maar ik moest alles documenteren. Datum, tijd, meegenomen spullen. Tegen de tijd dat ik klaar was, had ik 12 afzonderlijke incidenten gedocumenteerd. Sieraden, kleding, elektronica, zelfs wat van mijn goede wijn uit het rek in de keuken. De totale waarde was minstens $ 10.000, misschien wel meer. Ik belde Emma.
Hé, kunnen jij en Tyler morgenavond bij ons komen eten? Ik wil even bijkletsen. Ze waren precies op tijd. Tyler met een chocoladetaartje uit de supermarkt. Emma omhelsde me alsof er niets aan de hand was. We gingen zitten om te eten. Ik had pasta gemaakt. Niks bijzonders. Ik keek ze aandachtig aan. Waren ze nu al mijn spullen aan het bekijken? Emma’s blik bleef wel even hangen bij mijn nieuwe laptoptas bij de deur.
Halverwege het diner kon ik het niet meer uithouden. Er zijn wat spullen verdwenen, zei ik, terwijl ik naar hun gezichten keek. Emma bleef even staan met haar vork half in haar mond. Tyler raakte plotseling geïnteresseerd in zijn wijnglas. Vermist? Emma vroeg na een moment: « Wat voor dingen? » « Mijn zilveren handtas, oma’s horloge, nog wat andere spullen. »
