Als pijn dodelijk wordt

Anderhalve dag nadat de pijn voor het eerst was begonnen, lag Brothers op bed en kon hij niet slapen. Hij had voortdurend hoofdpijn en veel gedachten die alle kanten opgingen.

« Ik weet niet of het bij vrouwelijkheid hoort en bij de manier waarop we met ons lichaam omgaan, maar ik vroeg me af: ‘Overdrijf ik? Ben ik gek?' », herinnert ze zich.

Om kwart voor twee ‘s nachts had ze er genoeg van. Zwak, uitgedroogd en wanhopig bestelde ze opnieuw een Uber – dit keer naar de spoedeisende hulp van Mount Sinai Morningside.

Ze zat op de achterbank terwijl de chauffeur luide clubmuziek draaide. De geur van luchtverfrisser maakte haar misselijk, maar ze probeerde te voorkomen dat ze de hele auto onder zou kotsen.

Toen ze strompelend door het ziekenhuis kwam en haar symptomen beschreef, reageerde het personeel van de spoedeisende hulp onmiddellijk. Ze controleerden snel haar vitale functies, dienden infusen en pijnstillers toe en lieten haar vervolgens onmiddellijk een hersenscan maken.

De diagnose was angstaanjagend: een gescheurd aneurysma, ongeveer zo groot als een knikker, lekte bloed in de ruimte rond haar hersenen. Het zat aan de basis van haar schedel, vast in de wand van de arteria communicans posterior.

Stille moordenaar

Een hersenaneurysma is een verzwakt, uitpuilend gebied in een hersenslagader. Als het scheurt, lekt er bloed in de ruimte tussen de hersenen en de schedel, wat volgens BAF een levensbedreigende beroerte veroorzaakt, een zogenaamde subarachnoïdale bloeding.

Geschat wordt dat ongeveer 6,8 miljoen Amerikanen (ongeveer 1 op de 50) met een niet-geruptureerd hersenaneurysma leven.

Jaarlijks ontploffen er 30.000 van zulke tijdbommen, oftewel één per 18 minuten. De helft van deze patiënten overlijdt binnen drie maanden. Volgens de BAF houdt tweederde van de overlevenden blijvende hersenschade over.

« Het is erg belangrijk om snel onderzocht en behandeld te worden », vertelde Dr. Christopher Kellner, een cerebrovasculair neurochirurg en directeur van het Intracerebrale Bloedingsprogramma van Mount Sinai, aan The Post.

Toen Brothers in het ziekenhuis aankwam, had Kellner één taak: de bloeding stoppen, het aneurysma repareren en de reeds aangerichte schade verhelpen.

« Wanneer een aneurysma bloedt, verspreidt het bloed zich razendsnel en veroorzaakt het een ontsteking in de hersenen en de slagaders eromheen », aldus Kellner. « Dit kan epileptische aanvallen, een verhoogde vochtophoping en een verhoogde bloeddruk veroorzaken. »

Ontsteking kan zelfs een paar dagen later een nieuwe beroerte veroorzaken, doordat de slagaders worden afgekneld en de bloedstroom wordt geblokkeerd.