Zonder aarzelen schudde Clara zijn hand.
« Vertel me eens, » vroeg Richard zachtjes, « waarom denk je dat je namens je moeder kunt spreken? »
Clara’s ogen straalden vastberadenheid uit. « Omdat ik haar praktijk al honderd keer heb beluisterd. Omdat ik haar verhaal beter ken dan wie dan ook. En omdat ze, als ze geen kans krijgt, nooit zal geloven dat ze er een verdient. »
De stilte in de kamer werd steeds groter en spannender. Richard keek haar even aan en draaide zich toen naar Melissa.
“Breng haar naar boven,” zei hij zachtjes.
De lobby gonsde van nieuwsgierigheid toen een klein meisje in een felgeel jurkje rustig langs de beveiliging liep, achter een hooggeplaatste bestuurder aan, en rechtstreeks naar de kern van een wereldwijd bedrijf liep. Achter haar bleven een zee van grote ogen en stille speculaties achter.
Niemand had kunnen voorzien wat er vervolgens zou gebeuren.
Clara zat stil in een leren stoel die veel te groot leek voor haar tengere postuur. De interviewruimte, gedomineerd door een gepolijste mahoniehouten tafel en muren versierd met prestigieuze onderscheidingen, was indrukwekkend – zelfs voor volwassenen. Aan het hoofd van de tafel zat Richard Hale, geflankeerd door twee andere topmanagers: Margaret Lin, de HR-directeur, en Thomas Rivera, het hoofd financiën van het bedrijf.
Margaret vouwde haar handen. « Meneer Hale, dit is zeer ongebruikelijk. We kunnen onmogelijk een interview met een kind afnemen. »
Richard keek Clara niet aan. « Misschien geen traditioneel interview. Maar laten we haar eens aanhoren. Ze kwam hier met moed. Dat zegt al iets. »
Thomas grijnsde, maar niet onvriendelijk. « Oké dan. Clara, waarom begin jij niet? »
Clara haalde een gekreukt notitieboekje uit haar rugzak. « Mijn moeder, Angela Wilson, is de hardst werkende die ik ken. Ze wordt om vijf uur ‘s ochtends wakker, werkt in het restaurant en komt dan thuis om financiële studieboeken te bestuderen. Ze geeft niet op, zelfs niet als ze moe is. Ze heeft zich al vier keer bij Ellison aangemeld. En elke keer huilde ze als de afwijzingsmails binnenkwamen. Maar ze is nooit gestopt met voorbereiden. »
Clara’s stem trilde, maar ze zette door.
Ze zegt dat dit bedrijf veerkracht en innovatie waardeert. Daarom wil ze hier zijn. Ze hielp zelfs lokale winkeliers in onze buurt met budgetteren toen het slecht ging. Ze bracht hen niets in rekening. Ze wilde gewoon helpen. Is dat niet wat Ellison ook doet? Mensen helpen oplossingen te vinden?
Margaret keek naar Thomas. Richard legde zijn ellebogen op tafel.