Jarenlang werd ik neergekeken en gekleineerd terwijl ik voor ons gezin en ons gezin zorgde. Pas toen ik in het ziekenhuis belandde, merkte mijn man eindelijk dat er iets mis was.
Dit jaar ben ik 36 en getrouwd met Tyler, die 38 is. Aan de buitenkant leken we een perfect gezin, maar de waarheid was verre van dat. Toen Tyler me mishandelde toen ik me niet goed voelde, was dat de druppel.
Een boze man schreeuwt | Bron: Pexels
Sommige buitenstaanders die mijn man en mij kenden, beschreven ons als de « Amerikaanse droom ». En in zekere zin klopte dat ook. Ik woonde in een comfortabel appartement met vier slaapkamers, met twee jonge jongens, een keurig onderhouden gazon en een man die een flitsende baan had als hoofdontwikkelaar bij een gamestudio.
Tyler verdiende meer dan genoeg om ons leven te onderhouden, dus bleef ik thuis bij de kinderen. Helaas dachten de meeste mensen dat ik het makkelijk had. Maar achter gesloten deuren voelde ik me alsof ik stikte.
Een verdrietige vrouw zit op de grond | Bron: Pexels
Begrijp me niet verkeerd, Tyler was nooit fysiek gewelddadig, maar zijn woorden waren scherp, berekend en constant, wat hem wreed maakte. Ik weet het, dat is geen excuus of om te zeggen dat hij beter was omdat de pijn die hij veroorzaakte niet zichtbaar was, maar ik had mezelf ervan overtuigd dat het in ieder geval draaglijk was.
de volgende pagr-suite
