De lucht miezerde zachtjes, als een lichte mist, terwijl mensen voorbijliepen, met hun paraplu’s open en hun ogen neergeslagen. Maar niemand merkte de vrouw in het beige pak op die midden op de kruising knielde. Haar stem trilde. « Alsjeblieft… trouw met me, » fluisterde ze, terwijl ze het fluwelen doosje stevig vasthield. De man aan wie ze ten huwelijk vroeg? Hij had zich al weken niet geschoren, droeg een jas die met ducttape was opgelapt en sliep in een steegje op een steenworp afstand van Wall Street.
Twee weken geleden
Elena Ward, een 36-jarige miljardair, CEO en alleenstaande moeder, had alles – althans, dat dacht de wereld. Fortune 100-awards, tijdschriftcovers en een penthouse met uitzicht op Central Park. Maar achter de glazen wanden van haar kantoor voelde ze zich overweldigd.
Haar zesjarige zoon, Liam, was stil gebleven sinds zijn vader, een gerenommeerd chirurg, haar in de steek had gelaten voor een jong model en een leven in Parijs. Liam glimlachte niet meer. Niet bij tekenfilms, niet bij puppy’s, zelfs niet bij chocoladetaart.
Niets kon hem nog plezier geven… behalve de vreemde, haveloze man die de duiven voor zijn school voerde.
Elena zag hem voor het eerst toen ze te laat was om haar zoon op te halen. Liam, stil en gereserveerd, wees naar de overkant van de straat en zei: « Mam, die man praat met de vogels alsof ze familie zijn. »
Elena wuifde hem weg tot ze hem zelf had gezien. Een dakloze man, misschien in de veertig, met warme ogen onder een laag vuil en een baard, verkruimelde brood op een stenen hek en sprak zachtjes tegen elke duif, alsof hij tegen een vriend sprak. Liam stond vlakbij en observeerde hem met een vriendelijke blik en een stilte die ze al maanden niet had gezien.
Vanaf dat moment kwam Elena elke dag vijf minuten eerder, alleen maar om deze uitwisseling te observeren.
Op een avond, na een moeizame raadsvergadering, liep Elena alleen langs de school. Hij stond daar, ondanks de regen, te mompelen tegen de vogels, doorweekt maar toch glimlachend.
Ze aarzelde, maar stak toch de straat over.
